Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. Z. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
S. Z. w skardze na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., znak: [...] utrzymujące w mocy postanowienie Burmistrza K z dnia [...]., Nr [...] w sprawie nałożenia na skarżącego w postępowaniu egzekucyjnym grzywny w wysokości 500 zł w celu przymuszenia wykonania obowiązku wykonania szczelnego betonowego cokołu wzdłuż granicy działki, wynikającego z decyzji z dnia 18 stycznia 2013r. - wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia podnosząc, że nałożony obowiązek został wykonany.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co na następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej P.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności tylko wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, co powinien wykazać wnioskodawca.
Skarżący S. Z. natomiast nie uzasadnił w ogóle swojego wniosku o wstrzymanie.
W sprawie nie ma podstaw do przyjęcia, że wykonanie zaskarżonego postanowienia spowoduje nieodwracalne skutki, bowiem w razie uwzględnienia skargi przez Sąd uiszczona tytułem grzywny kwota podlegać będzie zwrotowi.
Skarżący nie wykazał również, by wykonanie zaskarżonego postanowienia mogło wyrządzić mu znaczną szkodę - skarżący nie przedstawił w ogóle swojej sytuacji finansowej (posiadanych środków, oszczędności czy zobowiązań), z której wynikałoby, że uiszczenie grzywny w wysokości 500 zł wyrządziłoby mu szkodę w znacznych rozmiarach, a nie jakąkolwiek, co uzasadniałoby uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia. Ponadto zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia (por. Jagielska, Wiktorowska, Wajda w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s. 332), natomiast uiszczona grzywna może być zwrócona wskutek wyeliminowania z obrotu prawnego postanowienia ją nakładającego.
W świetle powołanego art. 61 § 3 P.p.s.a., ze względu na to, że określony w tym przepisie katalog przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia ma charakter zamknięty, nie stanowią także podstawy uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia argumenty dotyczące wadliwości tego postanowienia, w szczególności, że nałożony przez organ decyzją z dnia 18 stycznia 2013r. obowiązek został wykonany.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji.