Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. i W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego w zakresie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Lu 389/09 postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
UZASDNIENIE
Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę D. i W. małż. S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Orzeczenie to wraz ze stosownym pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej zostało doręczone skarżącemu w dniu 11 stycznia 2010 r. (k. 88) oraz pełnomocnikowi skarżącej (k.87).
W terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej (tj. w dniu 8 lutego 2010 r.) D. i W. S. złożyli do Sądu Administracyjnego pismo sporządzone osobiście zatytułowane "skarga kasacyjna"(k.121-122).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Nadto skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, bądź może ją sporządzić sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 § 1 i § 2 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarżący wnieśli skargę kasacyjną osobiście, pomimo, iż zostali prawidłowo pouczeni o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej.
Z akt sprawy nie wynika natomiast aby należeli oni do kręgu osób uprawnionych, w myśl ww. art. 175 § 1 i § 2 p.p.s.a., do skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej.
Zatem prawną konsekwencją wniesienia skargi kasacyjnej przez podmiot do tego nieuprawniony jest jej odrzucenie na podstawie art. 178 p.p.s.a.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.