Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 15 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..]. nr [..] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na niezałatwienie w terminie wniosku o udzielenie bonifikaty w opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej; w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej zwana p.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Okoliczność ta - oczywista bezzasadność skargi - zachodzi wówczas, gdy przepisy prawa (materialnego i formalnego) niepodlegające różnej wykładni w sposób jasny i jednoznaczny wykluczają możliwość uwzględnienia żądania skarżącego.
Sytuacja taka zachodzi w niniejszej sprawie. A. B. złożył skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..] r. nr [..], wydane na podstawie art. 37 § 2 k.p.a., w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na niezałatwienie w terminie wniosku o udzielenie bonifikaty w opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Jest to postanowienie zaliczane do grupy wydawanych w toku postępowania administracyjnego dotyczące poszczególnych kwestii - jak w tym przypadku bezczynności organu - wynikających w toku tego postępowania, lecz nie rozstrzygające o istocie sprawy. Nie jest to również postanowienie kończące postępowanie, a także nie przysługuje od niego zażalenie. Zatem, na tego rodzaju postanowienia nie przysługuje, w myśl art. 3 § 2 pkt 2 i 3 p.p.s.a., skarga do sądu administracyjnego.
W związku z tym, iż skarga A. B. podlega odrzuceniu z uwagi na jej niedopuszczalność, co zostało wskazane w postanowieniu WSA w Lublinie z dnia 15 września 2008 r., należało odmówić A. B. prawa pomocy.
Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji postanowienia.