Skarga K. K. na decyzję Wojewody L. w przedmiocie wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Wojewody L. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

K. K. wniósł skargę na decyzję Wojewody L. z dnia [...], Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia [...], Nr [...] orzekającą o niezbędności wejścia przez firmę [...] na teren sąsiedniej nieruchomości położonej przy ul. L. [...] (dz. nr ewid. [...]) stanowiącej współwłasność H. S., L. K. i K. K. w celu wykonania robót ziemnych związanych z budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym przy ul L. [...] w L. W skardze wniesiono o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek uzasadniono tym, że w wyniku realizacji decyzji zezwalającej na wejście na działkę nr ewid. [...] celem podjęcia robót ziemnych zniszczono pas zieleni wraz z warstwą humusu oraz zniszczono samochód skarżącego. Ponadto w wyniku prowadzonych prac zimnych postępuje obsuwanie się ziemi poza wyznaczonym pasem, gdyż teren ten nie został należycie zabezpieczony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do unormowania art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z dnia 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a.") Sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie NSA z dnia 8 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1706/13 - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). W świetle powyższego powołane przez skarżącego okoliczności nie mogą stanowić podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Zmiany na nieruchomości w postaci usunięcia pasa zieleni oraz warstwy próchniczej, spowodowane wykonaniem wykopu przez inwestora, nie powodują trwałych zmian i mogą być stosunkowo łatwo usunięte. Powodem odmiennej oceny nie może być również powoływanie się na uszkodzenie samochodu, nie ma to bowiem związku z wykonaniem zaskarżonej decyzji, której przedmiotem jest zajęcie nieruchomości w celu wykonania robót ziemnych. Należy ponadto zwrócić uwagę na to, że na mocy art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) zabezpieczone są potencjalne roszczenia skarżącego, które wyniknąć mogą z realizacji zaskarżonej decyzji. Decyzja utrzymana w mocy zaskarżoną decyzją zawiera warunki korzystania z nieruchomości, między którymi znajduje się zobowiązanie do naprawienia przez inwestora szkód powstałych w wyniku korzystania z nieruchomości sąsiedniej na zasadzie określonej Kodeksem cywilnym oraz zgodnie z przedłożonym w sprawie opracowaniem zatytułowanym "Charakterystyka nieruchomości podlegającej zajęciu.". Nie można zatem przyjąć, że już z przedmiotu zaskarżonej decyzji wynika to, że jej realizacja skutkować może powstaniem znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowił jak na wstępie.

Strona 1/1