Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. i W. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. Z. i W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżący wezwani do wypełnienia urzędowych formularzy wniosku o przyznanie prawa pomoc symbol PPF w zakreślonym terminie (data stempla pocztowego) wnieśli wypełnione i podpisane druki PPF żądając przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Skarżący wezwany do sprecyzowania wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez wskazanie czy wnosi o ustanowienie adwokata czy radcy prawnego, oświadczył, że wnosi o ustanowienie adwokata. Mając na uwadze, że skarżący są małżeństwem referendarz sądowy przyjął, że skarżąca również wnosi o ustanowienie adwokata.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przy czym prawo pomocy w zakresie całkowym przyznawane powinno być jedynie osobom rzeczywiście ubogim, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia (por. postanowienie NSA z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt I OZ 162/11 - Lex nr 786724). Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, w ocenie referendarza sadowego, nie można stwierdzić, aby skarżący zaliczali się do osób ubogich. Są oni bowiem właścicielami domu o powierzchni [...] m2 oraz użytkownikami wieczystymi kamienicy o charakterze mieszkalno - usługowy o powierzchni [...] m2. Ponadto skarżąca jest właścicielką budynku mieszkalno - usługowego o powierzchni [...] m2. Prócz tego skarżący z prowadzonej dzielności gospodarczej osiąga miesięczny dochód w kwocie [...] złotych. W ocenie referendarza sądowego skarżący nie wykazali także, aby poniesienie przez nich pełnych kosztów niniejszego postępowania spowodować mogło uszczerbek w kosztach utrzymania koniecznego dla niech i ich dwojga dzieci. Posiadanie nieruchomości a zwłaszcza takich, które mogą przynosić dochód, co ma miejsce w przypadku skarżących posiadających nieruchomości, które mogą być przeznaczone pod prowadzenie usług, wyklucza możliwość zwolnienia od kosztów sądowych czy ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika procesowego (por. postanowienie NSA z dnia 19 sierpnia 2010 r., sygn. akt II OZ 767/10 - Lex nr 743874, postanowienie NSA z dnia 19 października 2010 r., sygn. akt II GZ 294/10 - Lex nr 743094 czy postanowienie NSA z dnia 11 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 89/11 - Lex nr 783930). Bez wpływu na tą ocenę pozostaje fakt, że cały miesięczny dochód skarżących pochłaniają koszty utrzymania domu i zakupu żywności, zwłaszcza, iż wykazujące to oświadczenie budzi wątpliwości co do swojej rzetelności. Powstaje bowiem wątpliwość skąd pochodzą środki finansowe pozwalające skarżącym utrzymać dwoje dzieci w wieku szkolnym, skoro pośród kosztów utrzymania koniecznego nie wykazali oni kosztów zakupu przyborów szkolnych czy też odzieży i obuwia dla dzieci. Z doświadczenia życiowego wynika wszak, że utrzymanie dzieci w wieku szkolnym wiąże się z wydatkami na zakup dla nich przyborów szkolnych nie wspominając o odzieży czy obuwiu.
Wobec powyższego, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. odmówił skarżącym przyznania prawa pomocy.