Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. T. - R. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie w całości od wpisu sądowego od zażalenia oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi H. T. - R. na uchwałę Rady Miasta P. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie udzielenia bonifikaty od ceny ustalonej do sprzedaży prawa własności i oddawania w użytkowanie wieczyste; opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości p o s t a n a w i a I. przyznać H. T. - R. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego, o wyznaczenie którego wystąpić do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L.; II. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
Skarżąca na druku PPF wniosła o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od wpisu sądowego od zażalenia oraz ustanowienie radcy prawnego. Wniosek uzasadniła tym, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem, z którym utrzymuje się z emerytury męża w kocie [...] złotych netto oraz swojej emerytury w kwocie [...]złotych netto. Łączny miesięczny dochód gospodarstwa domowego skarżącej wynosi [...] złotych. Do kosztów utrzymania koniecznego gospodarstwa domowego skarżącej zaliczają się wydatki na media, opłaty, ubezpieczenie - [...] złotych, leczenie, rehabilitację - [...] złotych, środki czystości i higieny - [...] złotych, żywność i inne wydatki - [...] złotych. Skarżąca podkreśliła, że ze względu na wysokość swojej emerytury nie jest w stanie bez uszczerbku w kosztach utrzymania koniecznego uiścić wpisu sądowego.
Wykonując wezwanie do nadesłania rachunków bądź faktur VAT potwierdzających wysokość ponoszonych kosztów utrzymania koniecznego oraz wskazujących na termin ich ponoszenia w piśmie z dnia 12 czerwca 2018 r. oświadczyła, że nie "kolekcjonuje" rachunków oraz, iż wezwanie ma na celu nie udzielenie jej prawa pomocy. Oświadczyła też, że nadużyciem jest żądanie dokumentów od osoby osiągającej dochód w kwocie [...]złotych netto.
Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:
W myśl art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.") wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Referendarz sądowy analizując druk PPF z dnia 21 maja 2018 r. oraz z dnia 9 października 2017 r. złożone w niniejszym postępowaniu stwierdził, że informacje zawarte na obu drukach są jednakowe mimo, iż dzieli je okres 7 miesięcy. Ponadto tak uprzednio jak i obecnie skarżąca nie precyzuje, czy wszystkie podane przez nią koszty utrzymania koniecznego ponoszone są co miesiąc, czy też w innych odstępach czasu. Wezwana do nadesłania dokumentów źródłowych obrazujących wysokość ponoszonych przez nią miesięcznych kosztów utrzymania koniecznego w piśmie z dnia 12 czerwca 2018 r. oświadczyła, że nie "kolekcjonuje" rachunków zaś wezwanie ma na celu nie udzielenie jej prawa pomocy. Podkreślić należy, że taka sama sytuacja miała już miejsce w sprawie niniejszej podczas rozpoznawania wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy datowanego na dzień 9 października 2017 r. Wówczas w piśmie z dnia 8 listopada 2017 r. skarżąca przytoczyła takie same argumenty jak w piśmie z dnia 12 czerwca 2018 r. Artykuł 255 p.p.s.a. stanowi, że jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Niewypełnienie obowiązku, o którym stanowi art. 255 p.p.s.a. uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 8 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 828/11 - Lex nr 1069744; postanowienie NSA z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 885/11 - Lex nr 1069781, czy postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II GZ 553/11 - Lex nr 1107595). Stosownie bowiem do unormowania art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. to na stronie wnoszącej o przyznanie prawa pomocy spoczywa obowiązek dokładnego wykazania, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bądź, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z zestawienia brzmienia art. 252 § 1 p.p.s.a. oraz art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. wynika, że przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym jak i częściowym można jedynie wówczas, gdy strona dokładnie wykaże, w jakiej znajduje się sytuacji materialnej. W przedmiotowej sprawie skarżąca nie uprawdopodobniła zaś jakie są jej stałe miesięczne koszty utrzymania koniecznego. Przy czym nie wykonania wezwania z dnia 4 czerwca 2018 r. nie tłumaczy to, że skarżąca "nie kolekcjonuje" rachunków ani faktur. O obowiązku przedstawiania takowych na wezwanie referendarza sądowego w związku z ubieganiem się o przyznanie prawa pomocy a zatem i o obowiązku ich gromadzenia skarżąca wiedziała już bowiem co najmniej od dnia 2 listopada 2017 r., w którym doręczono jej wezwanie do nadesłania dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń z dnia 16 października 2017 r. Nie uprawdopodobnienie przez skarżącą wysokości stałych miesięcznych kosztów utrzymania koniecznego uniemożliwia ocenę tego, czy obecnie nie ma możliwości poniesienia wpisu sądowego od zażalenia w całości, czy też w jakiejkolwiek części ze względu na powstanie uszczerbku w stałych miesięcznych kosztach utrzymania koniecznego. Z tego powodu referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy poprzez zwolnienie w całości jak i części od wpisu sądowego od zażalenia. Przyznając zaś skarżącej prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego referendarz sądowy kierował się tym, że na obecnym etapie postepowania przed sądem administracyjnym pierwszej instancji ustanowienie radcy prawnego z wyboru łączy się z obowiązkiem uiszczenia tytułem jego wynagrodzenia kwoty w wysokości co najmniej 480 złotych. Kwota ta stanowi zaś ponad połowę miesięcznego dochodu skarżącej (połowa miesięcznego dochód skarżącej wynosi [...] złotych). Uszczuplenie natomiast miesięcznego dochodu skarżącej jedynie o połowę uniemożliwiłoby jej poniesienie miesięcznych kosztów utrzymania koniecznego, niezależnie od ich rzeczywistej wysokości. W ocenie referendarza sądowego kwota [...]złotych netto nie jest bowiem w stanie pokryć miesięcznych kosztów utrzymania koniecznego jednej osoby.
Mając na względzie powyższe, referendarz sądowy działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak na wstępie postanowienia.