Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia P. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 marca 2012 r. (II SA/Lu 817/11) oddalające wniosek P. F. o przedłużenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi P. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przejęcia nieruchomości na własność Skarbu Państwa p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 14 marca 2012 r. oddalił wniosek skarżącego P. F. o przedłużenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2011 r. (sygn. akt II SA/Lu 817/11) oddalającego skargę strony na wskazaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego .
Pismem z dnia 8 kwietnia 2012 r. pełnomocnik skarżącego wniósł na powyższe postanowienie zażalenie nazwane "zaskarżenie", w którym wyraził stanowisko, że skarga kasacyjna od ww. wyroku została złożona w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zażalenie jako niedopuszczalne należało odrzucić.
Zgodnie z przyjętą w postępowaniu sądowoadministracyjnym regułą, wyrażoną w art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako p.p.s.a.), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w wypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia enumeratywnie wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a..
Z treści tego przepisu wynika więc wniosek, że jeżeli nie istnieje przepis, który upoważnia strony do wniesienia zażalenia na konkretne rozstrzygnięcie, (np. art. 260 in fine p.p.s.a. przewiduje możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie prawa pomocy), lub kwestionowane rozstrzygnięcie nie zostało ujęte w zamkniętym katalogu art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a., to zażalenie na takie rozstrzygnięcie jest niedopuszczalne.
Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż w katalogu postanowień wymienionych w art. 194 § 1 p.p.s.a. nie ma postanowienia, którego przedmiotem jest oddalenie wniosku o przedłużenie terminu do dokonania czynności procesowej. Prawa do zaskarżenia takiego rozstrzygnięcia nie można również odnaleźć w przepisach szczególnych.
W związku z tym, skoro możliwość zaskarżenia postanowienia o oddaleniu wniosku o uzupełnienie orzeczenia Sądu nie wynika expressis verbis z art. 194 § 1 p.p.s.a. i nie istnieje na gruncie ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi inny przepis, dopuszczający możliwość zaskarżenia tego rodzaju rozstrzygnięcia, to z tych powodów należy uznać, że takie postanowienie jest niezaskarżalne.
Powyższy pogląd znajduje zresztą potwierdzenie zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 17 maja 2004 r., sygn. FSK 242/04 - niepubl.), jak również piśmiennictwie (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005 s. 490).
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.