Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 24 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. D. i I. S. - D. na uchwałę Rady Miasta w Kazimierzu Dolnym z dnia 17 czerwca 1998 r., nr LI/284/98 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; w zakresie sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 29 sierpnia 2014r., sygn. akt II SA/Lu 843/12 p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
W. D. w piśnie z dnia 4 lipca 2014 r. wniósł o ustanowienie adwokata z urzędu. Wezwany, przesłał wypełniony druk PPF żądając przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Wniosek uzasadnił tym, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną, z którą zamieszkuje w domu o powierzchni 375 m², utrzymuje się ze swojej renty, emerytury żony oraz tantiem i wynajmu lokalu, co daje miesięcznie łączą kwotę 4.651,00 złotych brutto. Skarżący jest właścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 1 ha, działki budowlanej o powierzchni 1000m² w Ustce oraz lokalu użytkowego o powierzchni 35 m². Skarżący podkreślił, że miesięcznie spłaca kredyt w kwocie 180.000 złotych w ratach po 900 - 1.000 złotych. Jako przedmioty o wartości powyżej 3.000,00 euro skarżący wymienił książki.
Odpowiadając na wezwanie do nadesłania dodatkowych oświadczeń i dokumentów źródłowych skarżący w piśmie z dnia 20 sierpnia 2014 r. oświadczył, że nie jest pewny, czy w jego sprawie lepiej ustanowić adwokata czy radcę prawnego, nie posiada mieszkania, gdyż zostało sprzedane, posiada zasoby pieniężne w kwocie 40.000 złotych ("odnośnie rubryki 7.2.1 - zasoby pieniężne to około 40 000 zł), jego tantiemy miesięcznie wynoszą kilkaset złotych, a z tytułu wynajmu lokalu miesięcznie osiąga kwotę 1.000 złotych netto. Stałe miesięczne koszty utrzymania koniecznego skarżący określił na kwotę 7.000,00 złotych. Skarżący dołączył też zeznanie podatkowe za rok 2013 swoje i żony PIT 37 oraz zeznania podatkowe PIT - 28 i 28A.
Starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2014 r. odmówił skarżącemu prawa pomocy. W uzasadnieniu wskazał, że mając na uwadze wysokość minimalnego wynagrodzenia adwokata oraz wysokość dochodów skarżącego i jego żony, ich oszczędności i zasobów majątkowych uznał, że poniesienie przez skarżącego wynagrodzenia adwokata nie spowoduje uszczerbku w kosztach utrzymania koniecznego dla niego i jego żony.
W dniu 15 września 2014 r. W. D. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia referendarza sądowego, wskazując, że referendarz przyjął, że działka budowlana w Ustce jest wielkości 1ha, podczas gdy w rzeczywistości ma wielkość 1000m². Poza tym podniósł, że odmówiono przyznania prawa pomocy na podstawie dowolnego uznania bez oparcia w sprawie i w granicach prawa. Ponadto referendarz nie ustalił sytuacji majątkowej skarżących, "ani tempa wyczerpania tego majątku, ani nie oszacował minimalnych kosztów utrzymania rodziny adekwatnych do pozycji, wykształcenia i rzeczywistych potrzeb związanych ze stanem zdrowia i zadaniami". Zdaniem skarżącego referendarz nie odniósł się też do rzeczywistych kosztów wynagrodzenia adwokata za sporządzenie kasacji w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wymaga wyjaśnienia, że zgodnie z art. 259 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), od postanowienia referendarza sądowego co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy, strona może wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia. Stosownie zaś do art. 260 p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.