Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.M. na uchwałę Rady Gminy Szczytno z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno,i w obrębie Jęcznik postanawia: odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia UZASADNIENIE Rada Gminy Szczytno uchwałą z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000 uchwaliła zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, w obrębie Jęcznik. W podstawie prawnej powołano art. 18 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz.U. z 1996r. Nr 13, poz. 74, ze zm.) i art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz.139). A. M. - K. pismem z dnia 13 września 2010 r., które wpłynęło do organu w dniu 15 września 2010 r., wezwała Wójta Gminy Szczytno do usunięcia naruszenia prawa w uchwale Nr XXI/126/2000 z dnia 29 maja 2000 r. z uwagi na naruszenie jej interesu prawnego i uprawnienia polegającego na niepowiadomieniu jej o toczącym się postępowaniu, czym uniemożliwiono jej udział w postępowaniu prowadzonym w sprawie uchwalenia zmiany do miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, obręb Jęcznik. Podała, iż jej uprawnienie wynika z faktu, że była współwłaścicielką działek o nr 116/2 i 116/4, które objęte są zapisami planu. Brak powiadomienia jej o procedurze planistycznej doprowadziło do ograniczenia jej praw w dysponowaniu nieruchomościami w zakresie inwestycyjnym, zwłaszcza po zniesieniu współwłasności z p. Niemczukiem. W dniu 26 listopada 2010 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym) A. M. - K. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na uchwałę Rady Gminy Szczytno z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, w obrębie Jęcznik w związku z naruszeniem jej interesu prawnego i uprawnienia polegającego na braku powiadomienia jej o prowadzonym postępowaniu w przedmiocie uchwalenia planu miejscowego. Brak takiego powiadomienia pozbawił ją udziału w postępowaniu, przy czym jej uprawnienie do udziału w postępowaniu planistycznym wynikało z faktu współwłasności nieruchomości oznaczonej jako działki o nr 116/2 i 116/4 będących objętymi zapisami planu. Wskazała, iż stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy pismem z dnia 13 września 2010 r. wezwała Wójta Gminy Szczytno do usunięcia naruszenia prawa i pomimo, iż upłynęły już ponad dwa miesiące nie otrzymała odpowiedzi. Podniosła, iż skarżona uchwała wprowadziła istotne ograniczenia w dysponowaniu nieruchomością w zakresie inwestycyjnym a brak jej udziału w tym postępowaniu ograniczył jej ustawowe uprawnienia. Zarządzeniem z dnia 29 listopada 2010 r. Przewodniczącej Wydziału II Sądu skargę A. M. - K. przekazano według właściwości Radzie Gminy Szczytno wskazując, iż stosownie do art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Wskazano, iż w przypadku skierowania skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego datą wniesienia skargi jest dzień przekazania jej do organu administracji publicznej przez Sąd. W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Szczytno - Gmina Szczytno wniosła o jej odrzucenie w całości ewentualnie o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podano, że przedmiotowa skarga została złożona z naruszeniem art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tj. z uchybieniem 60-dniowego terminu do jej wniesienia od dnia wezwania do usunięcia naruszania prawa. Skoro bowiem wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wpłynęło do Urzędu Gminy Szczytno w dniu 15 września 2010 r., to 60-dniowy termin do wniesienia skargi upływał z dniem 15 listopada 2010 r., gdyż w tym czasie nie nastąpiło doręczenie odpowiedzi organu na to wezwanie. Strona skargę wniosła bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego, która wpłynęła w dniu 29 listopada 2010 r. Tym samym nie zachowany został termin do wniesienia skargi, wobec czego stosownie do art. 58 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi winno to skutkować odrzuceniem skargi. Bez znaczenia pozostaje już okoliczność, iż skarga została skierowana bezpośrednio do sądu zamiast za pośrednictwem organu administracji. Nadto pełnomocnik organu wskazał, iż skarżąca skierowała swoje wezwanie do usunięcia naruszenia prawa do Wójta Gminy Szczytno nie zaś do Rady Gminy Szczytno, tym samym w ocenie organu skarżąca nie wypełniła ustawowej przesłanki warunkującej dopuszczalność wniesionej skargi w postaci wyczerpania środków zaskarżenia jakie w tej sprawie jej służyły. Nie wezwała bowiem właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa. W przypadku nie uwzględnienia stanowiska Rady wniesiono o oddalenie skargi wyjaśniając, iż skarżona uchwała została podjęta na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Na mocy ówcześnie obowiązujących przepisów organem właściwym w sprawie sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego był zarząd gminy, który jak wynika ze sporządzonej dokumentacji planistycznej poprzedzającej podjęcie uchwały wywiązał się z obowiązków ogłoszenia w miejscowej prasie oraz poprzez obwieszczenie o przystąpieniu do sporządzenia planu. Wyjaśniono, iż informacja o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu została także przekazana właścicielowi działek o nr 116/2 i 116/4 p. J. N., natomiast zarząd gminy nie posiadał informacji, że skarżącej przysługuje prawo własności do ww. nieruchomości. Nadto podniesiono, iż skarżąca nie udowodniła okoliczności, iż w okresie prowadzonego postępowania planistycznego przysługiwał jej tytuł prawny do tych nieruchomości. Takiej informacji organ nie uzyskał także od p. Niemczuka. Nadto wskazano, iż w toku uchwalania planu miejscowego postulaty zgłoszone przez p. Niemczuka w stosunku do działek 116/2 i 116/4 zostały w całości uwzględnione. Poza tym podniesiono, iż skarżąca nie wskazała jakie negatywne konsekwencje spowodowało wskazane przez nią odstępstwo proceduralne, o ile w ogóle do niego doszło. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje: Merytoryczne rozpoznanie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga w sprawie została wniesiona z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. Z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) wynika, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Z przepisu tego wynika, iż koniecznym warunkiem do skutecznego wniesienia skargi na podstawie tego przepisu jest uprzednie wezwanie organu gminy, który wydał zaskarżoną uchwałę do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego, dokonanego przez wydanie zaskarżonego aktu. Przed zbadaniem jednak, czy w rzeczonej sprawie strona skarżąca legitymuje się interesem prawnym lub uprawnieniem, które zostało naruszone podjętą uchwałą Sąd w pierwszej kolejności bada czy skarga taka została wniesiona w terminie. Ustawodawca nie określił terminu do wniesienia takiej skargi na podstawie art. 101, a jedynie art. 102a tej ustawy wyłączył stosowanie art. 52 § 3 i 4 ustawy ppsa. Wątpliwości co do terminu wniesienia skargi na uchwałę podjętą przez organ gminy rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 2 kwietnia 2007 r. sygn. II OPS 2/07 (dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl)., w której przyjęto, iż przepis art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma zastosowanie do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. W uzasadnieniu tej uchwały stwierdzono, iż z analizy art. 53 § 2 ustawy ppsa. wynika, że z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni do wniesienia skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. W okresie biegu tego terminu organ może udzielić odpowiedzi na wezwanie i w takim przypadku dalszy bieg tego terminu staje się bezprzedmiotowy, ponieważ od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie, rozpoczyna bieg termin trzydziestu dni od dnia doręczenia tej odpowiedzi. Jeżeli natomiast w tym okresie organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (por. postanowienie NSA z dnia 27 maja 2008 r. sygn. II OSK 671/08, postanowienie NSA z dnia 27 stycznia 2009r. sygn. II OSK 51/09, dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). W rozpoznawanej sprawie skarżąca pismem z dnia 13 września 2010 r. wezwała Wójta Gminy Szczytno do usunięcia naruszenia jej interesu prawnego i uprawnienia uchwałą z dnia 29 maja 2000 r. Nr XXI/126/2000. Ponieważ wezwanie to wpłynęło do organu w dniu 15 września 2010 r. z tym dniem rozpoczął bieg sześćdziesięciodniowy termin na wniesienie skargi. W tym okresie Rada nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie, a zatem termin na wniesienie skargi upływał z dniem 15 listopada 2010 r. Zatem, w tym terminie skarżąca mogła skutecznie wnieść skargę do sadu administracyjnego. Ponieważ skargę taką strona skarżąca sporządziła dopiero w dniu 24 listopada 2010 r., nadała ją w dniu 26 listopada 2010 r. zaś w dniu 29 listopada 2010 r. skarga ta wpłynęła do sądu administracyjnego każdy z tym terminów jednoznacznie wskazuje, iż skarga została wniesiona z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 53 § 2 ustawy ppsa. Mając powyższe na względzie Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odrzucił skargę. Na marginesie należy jedynie wyjaśnić, iż słusznie podnosi pełnomocnik organu, że strona skarżąca swoje wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skierowała do niewłaściwego organu, gdyż kwestionowaną uchwałę podjęła rada gminy zaś wezwanie skierowano nie do Rady lecz do organu reprezentującego Gminę Szczytno czyli Wójta Gminy Szczytno. Z treści art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wynika niezbicie, iż wezwanie do usunięcia naruszenia prawa należy skierować do organu gminy, który podjął uchwałę, która w ocenie strony narusza jej interes prawny lub uprawnienie. Z akt sprawy wynika niezbicie, iż skarżona jest uchwała Rady Gminy Szczytno z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000, a zatem to ten organ gminy winien być wezwany do usunięcia naruszenia prawa. Skoro wezwanie nie zostało przekazane przez Wójta Gminy Szczytno właściwemu organowi strona skarżąca nie może ponosić konsekwencji związanych z prawidłowym wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa, które może być wystosowane jednokrotnie.
Rada Gminy Szczytno uchwałą z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000 uchwaliła zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, w obrębie Jęcznik. W podstawie prawnej powołano art. 18 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz.U. z 1996r. Nr 13, poz. 74, ze zm.) i art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz.139).
A.M. pismem z dnia 13 września 2010 r., które wpłynęło do organu w dniu 15 września 2010 r., wezwała Wójta Gminy Szczytno do usunięcia naruszenia prawa w uchwale Nr XXI/126/2000 z dnia 29 maja 2000 r. z uwagi na naruszenie jej interesu prawnego i uprawnienia polegającego na niepowiadomieniu jej o toczącym się postępowaniu, czym uniemożliwiono jej udział w postępowaniu prowadzonym w sprawie uchwalenia zmiany do miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, obręb Jęcznik. Podała, iż jej uprawnienie wynika z faktu, że była współwłaścicielką działek o nr "[...]" i "[...]", które objęte są zapisami planu. Brak powiadomienia jej o procedurze planistycznej doprowadziło do ograniczenia jej praw w dysponowaniu nieruchomościami w zakresie inwestycyjnym, zwłaszcza po zniesieniu współwłasności z p. N.
W dniu 26 listopada 2010 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym) A.M. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na uchwałę Rady Gminy Szczytno z dnia 29 maja 2000 r. nr XXI/126/2000 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy Szczytno, w obrębie Jęcznik w związku z naruszeniem jej interesu prawnego i uprawnienia polegającego na braku powiadomienia jej o prowadzonym postępowaniu w przedmiocie uchwalenia planu miejscowego. Brak takiego powiadomienia pozbawił ją udziału w postępowaniu, przy czym jej uprawnienie do udziału w postępowaniu planistycznym wynikało z faktu współwłasności nieruchomości oznaczonej jako działki o nr "[...]" i "[...]" będących objętymi zapisami planu. Wskazała, iż stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy pismem z dnia 13 września 2010 r. wezwała Wójta Gminy Szczytno do usunięcia naruszenia prawa i pomimo, iż upłynęły już ponad dwa miesiące nie otrzymała odpowiedzi. Podniosła, iż skarżona uchwała wprowadziła istotne ograniczenia w dysponowaniu nieruchomością w zakresie inwestycyjnym a brak jej udziału w tym postępowaniu ograniczył jej ustawowe uprawnienia.
Zarządzeniem z dnia 29 listopada 2010 r. Przewodniczącej Wydziału II Sądu skargę A.M. przekazano według właściwości Radzie Gminy Szczytno wskazując, iż stosownie do art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Wskazano, iż w przypadku skierowania skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego datą wniesienia skargi jest dzień przekazania jej do organu administracji publicznej przez Sąd.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Szczytno - Gmina Szczytno wniosła o jej odrzucenie w całości ewentualnie o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podano, że przedmiotowa skarga została złożona z naruszeniem art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tj. z uchybieniem 60-dniowego terminu do jej wniesienia od dnia wezwania do usunięcia naruszania prawa. Skoro bowiem wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wpłynęło do Urzędu Gminy Szczytno w dniu 15 września 2010 r., to 60-dniowy termin do wniesienia skargi upływał z dniem 15 listopada 2010 r., gdyż w tym czasie nie nastąpiło doręczenie odpowiedzi organu na to wezwanie. Strona skargę wniosła bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego, która wpłynęła w dniu 29 listopada 2010 r. Tym samym nie zachowany został termin do wniesienia skargi, wobec czego stosownie do art. 58 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi winno to skutkować odrzuceniem skargi. Bez znaczenia pozostaje już okoliczność, iż skarga została skierowana bezpośrednio do sądu zamiast za pośrednictwem organu administracji. Nadto pełnomocnik organu wskazał, iż skarżąca skierowała swoje wezwanie do usunięcia naruszenia prawa do Wójta Gminy Szczytno nie zaś do Rady Gminy Szczytno, tym samym w ocenie organu skarżąca nie wypełniła ustawowej przesłanki warunkującej dopuszczalność wniesionej skargi w postaci wyczerpania środków zaskarżenia jakie w tej sprawie jej służyły. Nie wezwała bowiem właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa.