Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Marszałka Województwa na decyzję Wojewody z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie ustalenia linii brzegowej rzeki postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Marszałek Województwa wniósł skargę na decyzję Wojewody z dnia "[...]", w której po rozpoznaniu odwołania od decyzji Starosty z dnia "[...]" ustalającej linię brzegową rzeki w obrębie "[...]" w następujący sposób - "od istniejącego punktu granicznego nr "[...]" poprzez nowo projektowane punkty: "[...]". "[...]". "[...]". "[...]". "[...]". "[...]". "[...]". do punktu nr "[...]" leżącego na dotychczasowej linii brzegowej z wydzieleniem działek od ustalonej linii brzegowej do granic działek właścicieli." - uchylił tę decyzję w części dotyczącej wymienianych w sentencji punktów po których przebiega projektowana linii brzegowa oraz orzekł jej następujące brzmienie w tym zakresie "od pkt "[...]" poprzez nowo projektowane punkty do punktu "[...]" leżącego na dotychczasowej linii brzegowej." Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. W skardze zawarł również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który uzasadnił tym, że brak wstrzymania wykonania decyzji spowoduje nieodwracalne skutki poprzez podział nieruchomości oraz wydzielenie zgodnie z ustaloną w decyzji linią brzegową. W jego ocenie rozgraniczenie dokona faktycznego podziału nieruchomości a powrót do stanu poprzedniego będzie trudny z uwagi na wystąpienie zmian oraz możliwość dokonania zmian w zakresie podmiotów uprawnionych do władania w imieniu Skarbu Państwa wydzielaną działką niestanowiącą części gruntów pod wodami płynącymi. Ponadto zdaniem skarżącego prezentowane w skardze zarzuty przemawiają za tym, że decyzja nie powinna się ostać.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej Ppsa (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący powołuje się na drugą przesłankę wskazaną w powyższym przepisie, tj. na nieodwracalności skutków wywołanych zaskarżoną decyzją. Z takim stanowiskiem nie sposób się zgodzić. Zaskarżona decyzja reguluje jedynie kwestię przebiegu linii brzegowej na pewnym odcinku rzeki. W żaden sposób nie wkracza ta decyzja w sferę stosunków własnościowych gruntów leżących przy owej linii brzegowej. Skarżący nie przytacza żadnych okoliczności, które wskazują na to, że ktokolwiek czyni już starania o podział nieruchomości, co mogłoby doprowadzić (co jest tylko przypuszczeniem) do zmian w zakresie podmiotów uprawnionych do władania nieruchomościami. Nawet gdyby do takowego podziału doszło, co zważywszy na perspektywę szybkiego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego jest mało prawdopodobne (wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji upada wraz z wydaniem orzeczenia kończącego postępowanie przed sądem I instancji), to i tak istnieją w tym zakresie proste instrumenty prawne do ewentualnego przywrócenia pierwotnego stanu rzeczy.
Na marginesie należy tylko dodać, że oceny zarzutów zawartych w skardze Sąd dokona dopiero w orzeczeniu kończącym postępowanie, w niniejszym postępowaniu co do zasadności wniosku o wstrzymanie nie jest to dopuszczalne dlatego argumentacja skarżącego w tej części nie ma znaczenia dla niniejszego wpadkowego rozstrzygnięcia.
W tych okolicznościach z braku przesłanej wymaganych do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji wskazanych w art. 61 § 3 Ppsa Sąd wniosku o wstrzymanie nie uwzględnił.