Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Asesor WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi I.Ż. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie projektu zmiany stałej organizacji ruchu postanawia I. odrzucić skargę; II. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis w kwocie 200,- zł (słownie: dwieście złotych). WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W dniu "[...]" działający z upoważnienia Starosty Dyrektor Zarządu Dróg Powiatowych zatwierdził zmianę organizacji ruchu na ul. S. w G. na podstawie złożonego projektu.
Uznając zmianę organizacji ruchu za decyzję administracyjną I.Ż w dniu 3 stycznia 2008r. skierował do Starosty wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji dotyczącej przekształcenia ul. S. w ulicę jednokierunkową. Wnioskodawca zarzucił, że decyzja została wydana z naruszeniem przepisów § 17 ust. 6 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430). Wnioskodawca podniósł, iż przytoczony przepis wskazuje, że jezdnia jednokierunkowa powinna mieć jednostronne pochylenie poprzeczne.
Decyzją "[...]" Wojewoda po rozpatrzeniu wniosku I.Ż. o stwierdzenie nieważności projektu zmiany stałej organizacji ruchu na ul. S. w G. utrzymał w mocy projekt zmiany stałej organizacji ruchu. Ustosunkowując się do wniosku I.Ż. o stwierdzenie nieważności Wojewoda wskazał, iż w sprawie nie ma zastosowania § 17 ust. 6 cyt. rozporządzenia, ponieważ § 2 rozporządzenia stanowi, iż jego przepisy stosuje się przy projektowaniu, wykonywaniu dróg publicznych i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także ich odbudowie, rozbudowie, przebudowie oraz przy remontach objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. W związku z tym, iż przedmiotowy odcinek ul. S. jest drogą istniejącą i w trakcie zmiany organizacji ruchu nie był odbudowywany, rozbudowywany, przebudowywany oraz nie podlegał remontowi, które byłby objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę, przepis § 17 ust. 6 rozporządzenia nie miał zastosowania.
I.Ż. złożył skargę na wymienioną decyzję Wojewody, żądając jej uchylenia oraz przywrócenia poprzedniej organizacji ruchu na ul. S. Skarżący podniósł, iż stanowisko przyjęte w zaskarżonej decyzji jest błędne bowiem każda zmiana organizacji ruchu następuje na podstawie projektu, a więc przepisy wymienionego rozporządzenia powinny być jak najbardziej stosowane podczas zmiany organizacji ruchu ponieważ § 2 rozporządzenia stanowi, że "przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu". Skarżący wskazał, iż pochylenie dwustronne drogi jest niezgodne z przepisami prawa, ponieważ cyt. rozporządzenie stanowi, że jezdnia jednokierunkowa powinna mieć jednostronne pochylenie. Wyjaśnił, iż projekt organizacji ruchu nie spełnia warunków bezpieczeństwa i norm przypisanych drodze jednokierunkowej, wobec czego brak jest zgodności z przepisami techniczno-budowlanymi. Ponadto wystąpiła niezgodność projektowanej organizacji ruchu z potrzebami społeczności lokalnej. Zmiana organizacji ruchu nie spełniła celu jaki legł u podstaw jej podjęcia, powodując utrudnienia dla dużej liczby mieszkańców. W ocenie skarżącego w sprawie nie dołączono wymaganej przepisami prawa opinii właściwego organu Policji dotyczącej zmiany organizacji ruchu.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, podtrzymując w całości stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.