Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia T. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2012 r., Sygn. II SA/Ol 1323/12, informujące o braku legitymacji pełnomocnika do występowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie wymeldowania postanawia odrzucić zażalenie. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
J. R., reprezentowana przez T. P., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na opisaną w sentencji decyzję Wojewody.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2012 r. T. P. został wezwany do nadesłania informacji z jakiego tytułu wywodzi swoje uprawnienie do bycia pełnomocnikiem strony skarżącej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Pismem procesowym datowanym na dzień "[...]" T. P. poinformował Sąd, że zostało mu udzielone przez J. R. pełnomocnictwo, które spełnia warunki określone w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej jako: p.p.s.a.). Natomiast w piśmie procesowym z dnia 14 grudnia 2012 r. T. P. wskazał, skarżąca jest matką jego żony.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 listopada 2012 r. T. P. został poinformowany, że nie może reprezentować J. R. w postępowaniu przed sądem administracyjnym, gdyż nie należy do kręgu osób, o których mowa w art. 35 § 1 p.p.s.a.
Na powyższe zarządzenie T. P. wywiódł zażalenie żądając jego uchylenia. Wskazał m.in., iż art. 35 p.p.s.a. daje mu podstawy prawne bycia pełnomocnikiem J. R.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż środkami odwoławczymi przewidzianymi od orzeczeń wydawanych przez wojewódzki sąd administracyjny są skarga kasacyjna i zażalenie.
Stosownie do treści art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
1) przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
2) wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61;
3) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;
4) odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
5) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
6) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
7) odrzucenie skargi kasacyjnej;
8) odrzucenie zażalenia;
9) zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
10) ukaranie grzywną.
Przedmiotem zażaleń są także postanowienia o charakterze wpadkowym wydane w toku postępowania. Wyjątkowo, zażalenie można wnieść również od zarządzeń Przewodniczącego Wydziału, jeżeli ustawa wyraźnie tak stanowi, np. na zarządzenie o pozostawieniu bez rozpoznania pisma, którego strona nie uzupełniła lub nie poprawiła w terminie - por. art. 49 § 2 p.p.s.a. oraz na zarządzenie w przedmiocie kosztów sądowych - por. art. 227 § 1 p.p.s.a. Powyższe znajduje potwierdzenie w dyspozycji przepisu art. 198 p.p.s.a.
Wyjaśnić należy, iż zakwestionowane zarządzenie przewodniczącego nie jest zaskarżane zażaleniem, skargą kasacyjną ani żadnym innym środkiem odwoławczym, ponieważ ustawa nie przewiduje takiej możliwości. Jak wynika z przywołanej powyżej regulacji jedynie w ściśle określonych ustawą sytuacjach zarządzenia przewodniczącego mogą podlegać zaskarżeniu. Innymi słowy, środka zaskarżenia nie można domniemywać, a tym bardziej nie można doszukiwać się go brew przepisom obowiązującej ustawy procesowej.
Dodatkowo należy wyjaśnić, iż żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności zarządzenia przewodniczącego wydziału do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Reasumując, należy stwierdzić, iż skoro ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie daje możliwości wniesienia zażalenia na zarządzenie przewodniczącego, informujące o braku legitymacji do bycia pełnomocnikiem w postępowaniu przed sadem administracyjnym, to zażalenie z wnioskiem o stwierdzenie jego nieważności jest niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji postanowienia.