Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi T.K. na decyzję Wojewody "[...]" z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wymeldowania postanawia zwolnić skarżącą od kosztów sądowych.
Składając skargę, T.K. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sadowych, wskazując, iż przy osiąganych dochodach nie jest w stanie ich ponieść bez poważnego uszczerbku dla swojego gospodarstwa domowego. Jak wynika z oświadczenia zawartego we wniosku, sama prowadzi gospodarstwo domowe, na jej majątek składa się wyłącznie "6,67 % udziału w nieruchomości, ul. "[...]"", a dochód to emerytura w wysokości ok. 900 zł brutto miesięcznie (z decyzji ZUS i wyciągów bankowych wynika, iż świadczenie, po potrąceniu egzekucyjnym, wypłacane jest w wysokości ok. 540 zł - k. 31, 33-34 akt).
W dodatkowym oświadczeniu, złożonym w odpowiedzi na wezwanie z 11 września 2013 r., skarżąca wyjaśniła, iż na udział we wskazanej nieruchomości składa się "lokal użytkowy i lokal mieszkalny z zawalonym stropem, przyznany nieprawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego (...) w "[...]"." Lokale w żaden sposób nie są wykorzystywane do obecnej chwili i dlatego złożyła apelację. W bieżącym roku nie miała z nich żadnych pożytków. Stoją puste z braku chętnych najemców.
Mając za podstawę informacje poświadczone przez skarżącą należy stwierdzić, iż znajduje się ona w sytuacji, w której wygospodarowanie środków na choćby częściowe pokrycie kosztów sądowych jest praktycznie niemożliwe. W świetle art. 245 § 3 i art. 246
§ 1 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), stwierdzenie to uzasadnia uwzględnienie zgłoszonego postulatu. Według tego unormowania, zwolnienie osoby fizycznej od kosztów sądowych w całości lub w części następuje bowiem, gdy wykaże ona, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji w oparciu o art. 258 § 2 pkt 7 wskazanej ustawy, powierzający referendarzowi sądowemu wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy.