Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Zarządu Dróg Wojewódzkich o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Zarządu Dróg Wojewódzkich na decyzję Wojewody z dnia "[...]" w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W skardze na opisaną w sentencji postanowienia decyzję Wojewody skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, zwróciła się o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jak też decyzji organu I instancji, wobec zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody. Podniosła, że pozostaje w uzasadnionym przekonaniu, że możliwość odzyskania wypłaconej kwoty będzie utrudniona lub wręcz niemożliwa. Ponadto, ustalona kwota odszkodowania jest znaczna i służyć może wykonaniu istotnych zadań ustawowych, w przypadku których przesunięcie terminu realizacji, na skutek braku odpowiednich środków finansowych, spowodować może nieodwracalne skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, w skrócie jako: p.p.s.a.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu organu administracji publicznej zapewnia stronie tymczasową ochronę jej praw, a zatem to na niej spoczywa obowiązek wykazania, że wykonanie zaskarżonej decyzji lub innego aktu czy czynności może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Uzasadnienie wniosku powinno zatem odnosić się do konkretnych okoliczności świadczących, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne, gdyż od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody, czy też trudnych do odwrócenia skutków, zależy orzeczenie sądu (zob. m.in. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2005 roku, sygn. akt II OZ 201/05; z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 498/12; z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt II FZ 106/11; z dnia 9 września 2011 r., II FSK 1501/11 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl; J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis Warszawa 2011, wydanie 4). Wskazać bowiem należy, że sąd nie orzeka o wstrzymaniu wykonania aktu z urzędu, a wobec tego nie może stwierdzić, czy wykonanie aktu zagraża powstaniem znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, jeżeli strona nie przytoczy w tym zakresie wystarczających okoliczności (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z: 8 sierpnia 2008 roku, sygn. akt II OSK 1041/08, Baza Orzeczeń LEX nr 527673; z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II GZ12/16; 9 grudnia 2016 r., sygn. akt I OSK 2733/16; z dnia 10 marca 2017 r., sygn. akt II FZ 96/17 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Oceniając rozpoznawany wniosek w świetle powyższych uwag Sąd stwierdził, że nie mógł on zostać rozpatrzony pozytywnie, gdyż wnioskodawca nie wykazał spełnienia przesłanek, których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Strona skarżąca nie wskazała bowiem żadnych okoliczności, które dają podstawę do przyjęcia, że wykonanie zaskarżonej decyzji, przed wydaniem przez Sąd wyroku, stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.