Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 sierpnia 2010r. sprawy ze skargi A. Ż. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", "[...]" w przedmiocie wymeldowania postanawia 1) odrzucić skargę 2) zwrócić skarżącemu uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 zł ( sto złotych) WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w O. akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia "[...]", D. C. zwróciła się do Burmistrza B.P. o wymeldowanie z należącego do niej lokalu przy ul. G. "[...]" w D. A. Ż.
Decyzją z dnia "[...]", Burmistrz B.P. orzekł o wymeldowaniu A. Ż. z miejsca pobytu stałego z lokalu przy ul. G. "[...]" w D. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że zostały spełnione przesłanki do wymeldowania określone w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, gdyż od 1999r. A. Ż. nie zamieszkuje w miejscu zameldowania, lecz u swojej matki w D. przy ul. G. "[...]".
W odwołaniu od powyższej decyzji, A. Ż. nie zgodził się z oceną sprawy dokonaną przez organ I instancji i zażądał uchylenia zaskarżonej decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Podniósł, że organ nie zbadał wszystkich okoliczności, które miały znaczący wpływ na ustalenie przyczyn opuszczenia przez niego miejsca stałego zameldowania. Ponadto wskazał, że przedmiotowa decyzja została podpisana nie przez Burmistrza B.P., ale Zastępcę Burmistrza, co jego zdaniem narusza art. 107 § 1 w zw. z art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Decyzją z dnia "[...]", Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy - na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz przepisów regulujących zasady i tryb wymeldowania z miejsca pobytu stałego - podniósł, że zameldowanie w lokalu ma na celu wyłącznie potwierdzenie faktu pobytu w lokalu i nie rodzi żadnych uprawnień do przebywania w tym lokalu. Jeżeli zatem zameldowanie, czyli zapis o miejscu pobytu osoby w zbiorze meldunkowym, nie odzwierciedla stanu faktycznego, a nieprzebywanie w lokalu ma charakter trwały, zasadne jest wykreślenie zapisu o miejscu pobytu ze zbioru, nawet wbrew woli osoby, której ten zapis dotyczy. Ponadto organ podkreślił, że podpisanie decyzji o wymeldowaniu przez Zastępcę Burmistrza B. P. nie naruszyło art. 107 § 1 kpa., bowiem na mocy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, wójt może upoważnić swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania decyzji administracyjnych w jego imieniu. Jak ustalił organ odwoławczy Zastępca Burmistrza, który podpisał zaskarżoną decyzję, posiadał umocowanie od Burmistrza B.P. do dokonania tej czynności.
W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O., A. Ż. podniósł, że organ odwoławczy nie dał wiary wnioskom i okolicznościom wskazanym w odwołaniu od decyzji organu I instancji, czym nie dopełnił właściwej oceny formalnej, do czego obliguje go ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych.
W odpowiedzi na skargę, organ odwoławczy wniósł o jej odrzucenie z powodu wniesienia jej z uchybieniem terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpoznanie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądami administracyjnymi badaniem dopuszczalności jej wniesienia.