Wniosek w przedmiocie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku F.B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi F.B. na decyzję Starosty "[...]" z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela postanawia odmówić ustanowienia dla skarżącego radcy prawnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia "[...]" Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę F.B. na decyzję Starosty "[...]" z dnia "[...]" w przedmiocie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela.

Wnioskiem z dnia 10 lutego 2012 r. skarżący zwrócił się o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie na jego rzecz radcy prawnego.

W uzasadnieniu podniósł, iż nie posiada żadnego majątku i ze skromnej emerytury dokłada do utrzymania żony - osoby trwale niepełnosprawnej o ograniczonej możliwości samodzielnej egzystencji, pobierającej emeryturę na najniższym krajowym poziomie. Stwierdził, iż poniesienie kosztów postępowania w niniejszej sprawie nie mogłoby nastąpić bez uszczerbku dla egzystencji jego i jego żony, a rzetelne rozpoznanie jego skargi leży także w interesie publicznym.

Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną. Poza oszczędnościami w kwocie 80 zł, nie posiadają żadnego majątku. Źródłem ich dochodu są emerytury w łącznej kwocie "[...]" zł brutto ("[...]" zł netto). Ze środków tych pokrywane są koszty utrzymania mieszkania, opłaty za energię elektryczną oraz gaz, abonament radiowy i usługi telekomunikacyjne, w łącznej kwocie ok. 800 zł miesięcznie. Skarżący wskazał, iż jest współodpowiedzialny finansowo za stan techniczny mieszkania i związane z tym naprawy, wymiany urządzeń i niezbędne remonty, których koszty ciągle rosną. Dodał, iż stałe wydatki żony na leczenie wynoszą ok. 300 zł miesięcznie, a i on sam jest osobą niepełnosprawną, co ma wpływ na jego wydatki. Do wniosku załączone zostały kserokopie dokumentów potwierdzających wysokość uzyskiwanych dochodów.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Ponieważ z mocy art. 239 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późniejszymi zmianami; w skrócie p.p.s.a.), strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, zakres rozpatrzenia przedmiotowego wniosku ogranicza się do kwestii ustanowienia radcy prawnego.

Zgodnie z art. 262 p.p.s.a., do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych odpowiednie zastosowanie mają przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy.

Jak wynika z odpowiedniego zastosowania art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika dla osoby fizycznej następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść związanego z tym kosztu, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu nie można utożsamiać pogorszenia sytuacji materialnej wskutek konieczności poniesienia wydatków związanych z postępowaniem sądowym. W przepisie 246 § 1 pkt 2 chodzi bowiem o sytuację, w której posiadane środki są tak skromne, że uiszczenie tych wydatków spowoduje zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony w taki sposób, iż nie będzie ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych. Stąd też, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, udzielenie prawa pomocy powinno mieć miejsce tylko w przypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, a mianowicie wtedy, gdy strona istotnie nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania, a zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest dla niej obiektywnie niemożliwe. Ma ono więc służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu.

Zdaniem referendarza, dane przedstawione przez skarżącego nie przekonują, by znajdował się on w szczególnej sytuacji. Posiada bowiem z żoną stały miesięczny dochód w łącznej wysokości "[...]" zł, z którego po uiszczeniu wykazanych wydatków pozostaje im miesięcznie do dyspozycji ok. "[...]" zł. Wyklucza to możliwość uznania go za osobę wykazującą trudności w zakresie zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i nie będącą w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego, które w tym przypadku ograniczają się do odpłatności za usługę prawniczą (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2011 r., oddalające zażalenie F.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 stycznia 2011 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 923/10 - sygn. akt I OZ 56/11; dostępne na http:// orzeczenia.nsa.gov.pl).

Uznając zatem, iż skarżący nie wykazał zasadności przyznania mu prawa pomocy, orzeczono jak w sentencji - czyniąc to w oparciu o art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., powierzający referendarzowi sądowemu wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta