Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.K. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] 2014 r. Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części wsi J. postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skarżącemu W.K. 300 (trzysta) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
Rada Miejska w P. uchwałą Nr [...] z [...] 2014 r. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części wsi J. (dalej jako: "uchwała z [...] 2014 r.).
W.K. (zwany dalej: "Skarżącym"), pismem z 08.01.2020r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ze skargę na ww. uchwałę Rady Miejskiej w P. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w częściach, które odnoszą się do terenu działki [...] przeznaczając go jedynie do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a nie dopuszczając na tym terenie zabudowy letniskowej. Podniósł , ze skarżona uchwała z [...] 2014 r. narusza przepisy prawa tj. art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( dalej jako: "u.p.z.p."), art. 9 ust. 4 u.p.z.p., art. 15 ust. 1 u.p.z.p. oraz art. 20 ust. 1 u.p.z.p. Podał, że zaskarża uchwała narusza jego prawo własności, gdyż nabywając działkę nr [...] w akcie notarialnym zapisano, że możliwa jest na niej zabudowa pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne lub letniskowe, natomiast uchwalony plan, wbrew zapisom Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy P., wskazany teren przeznacza tylko pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Tymczasem jako właściciel nieruchomości jest zainteresowany jedynie zabudową letniskową, która jako tańsza nie wymaga od niego tak znacznych środków finansowych.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że procedura planistyczna poprzedzająca uchwalenie planu miejscowego zastosowana została w sposób prawidłowy, jak też w sposób uprawniony stwierdzono zgodność uchwalonego planu miejscowego z zapisami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy P. Wyjaśniono, że w toku procedury planistycznej skarżący nie składał żadnych wniosków co do przyszłego przeznaczenia terenu obejmującego jego działkę nr [...]. Większość mieszkańców opowiedziała się natomiast za mieszkaniowych charakterem wskazanych terenów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądów administracyjnych jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości Sądu, bowiem dotyczy działalności organów administracji publicznej, skargę wniesie uprawniony podmiot po wyczerpaniu środków zaskarżenia oraz, gdy spełnia ona wymogi formalne i zostanie złożona w terminie.
W niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna, ponieważ jej wniesienie nie zostało poprzedzone wyczerpaniem trybu zaskarżenia.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) dalej: "p.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (art. 3 § 2 pkt 5 ww. ustawy) oraz akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a.).