Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w G. w przedmiocie zmiany do Statutu Miasta G.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I.Ż. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi I.Ż. na uchwałę Rady Miejskiej w G. z dnia 2 marca 2007 r. nr "[...]" w przedmiocie zmiany do Statutu Miasta G. postanawia 1. odmówić przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych; 2. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 969/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę I.Ż na uchwałę "[...]" w przedmiocie zmian do Statutu Miasta G.

Skarżący, po otrzymaniu w dniu 25 lutego 2010 r. odpisu powyższego postanowienia wraz z uzasadnieniem, złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w pełnym zakresie. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że nie zgadza się z postanowieniem z dnia 23 lutego 2010 r. i chce wnieść od niego skargę kasacyjną, która musi być sporządzona przez radcę prawnego lub adwokata. Stwierdził, iż nie stać go na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika. Podał, że jest emerytem posiadającym na wychowaniu niepełnosprawnego syna, wymagającego ciągłego leczenia i rehabilitacji, a związane z tym wydatki są bardzo duże i wynoszą około 500 zł miesięcznie. Koszty utrzymania mieszkania to natomiast około 800 zł. Ponadto wobec ustalenia separacji małżeńskiej postanowieniem sądowym z 22 października 2009 r. płaci alimenty w wysokości 400 zł. Ponadto majątek rodziny stanowią mieszkanie i samochód osobowy marki Fiat Marea (rocznik 2001), który zgodnie z deklaracją w rubryce nr 7 formularza wniosku, służy głównie do przewozu syna na rehabilitację. W rubryce nr 10 formularza wniosku ("Dochody") wykazał emeryturę własną i rentę socjalną syna w łącznej kwocie 2.049,76 zł netto. W rubryce nr 11 formularza wniosku dodał, iż jest zadłużony u rodziny na kwotę 500 zł. W związku z powyższym podniósł, że poniesienie kosztów sądowych przy miesięcznym dochodzie rodziny około 2000 zł jest w jego przypadku niemożliwe i byłoby równoznaczne z pozbawieniem jego rodziny środków do życia, a ponadto wymagałoby zaciągnięcia pożyczki, której spłacenie wydaje się być niemożliwe, a na pewno bardzo utrudnione.

Postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2010 r. (sygn. akt II SA/Ol 969/09) Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił przyznania I.Ż. prawa pomocy. W obszernym uzasadnieniu Referendarz sądowy stwierdził, że po przeanalizowaniu wszystkich zebranych w poszczególnych aktach spraw I.Ż. pism dotyczących jego sytuacji rodzinnej i majątkowej, oświadczeń, wniosków i odpowiedzi na wezwania nie jest w stanie precyzyjnie określić stanu jego posiadania, a także ponoszonych wydatków. Brak przedłożenia przez wnioskodawcę, mimo wezwania w innych sprawach z tego okresu, wszystkich dokumentów źródłowych, jak również złożenie oświadczeń, które nie są ze sobą zgodne lub pozostają w sprzeczności, uniemożliwia ocenę rzeczywistej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych strony i jego rodziny. Tym samym nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, czy nie jest on w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego w tej sprawie. Referendarz podkreślił, że oświadczenia strony, które budzą wątpliwości, nie mogą stanowić podstawy przyznania prawa pomocy w jakimkolwiek zakresie. Prawo pomocy jest bowiem instytucją wyjątkową i jako takie powinno być stosowane tylko w stosunku do osób, które w sposób nie budzący wątpliwości wykazały, że spełniają przesłanki do jego otrzymania.

Strona 1/5