Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyn - Koźle z dnia 31 stycznia 2012r., Nr XVIII/228/12 w przedmiocie działalności organów pomocy społecznej odrzucić skargę.
Pismem z dnia 10 lutego 2012r. J. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla z dnia 31 stycznia 2012r., Nr XVIII/228/12 w sprawie wniesionej dnia 5 grudnia 2011r. za pośrednictwem Wojewody Opolskiego skargi J. S., zamieszkałego w [...], dotyczącej nienależytego wykonywania zadań i naruszenia interesów skarżącego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie - Koźlu. Skarżący podniósł, że nie godzi się z postanowieniami zaskarżonej uchwały. Zarzucił pracownikom Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie - Koźlu, że namówili jego małżonkę do przeprowadzenia się do mieszkania chronionego i wystąpienia o przeprowadzenie separacji. Ponadto zauważył, że na skutek powyższego działania organów pomocy społecznej, jego małżonka znajduje się w gorszej sytuacji bytowej, albowiem mieszka w jednym pokoju, w którym znajduje się także kuchnia i łazienka, pomimo tego, że posiada do dyspozycji mieszkanie, którego jest współwłaścicielką wraz z mężem, w którym korzystać może z dwóch pokoi, przedpokoju, łazienki i kuchni, a także z ogrodu i sadu.
Zaskarżoną uchwałą Rada Miasta Kędzierzyna - Koźla, działając w trybie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 240 i art. 227 w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) uznała, iż wniesiona przez J. S. do tego organu, skarga na działania Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie - Koźlu, jest bezzasadna. W uzasadnieniu uchwały Rada stwierdziła, że J. S. zarzuca Dyrektorowi Ośrodka nienależyte wykonywanie zadań i naruszenie interesów skarżącego, przez odmowę umożliwienia mu kontaktów z żoną, która przebywa w mieszkaniu chronionym oraz czyni go winnym nienależytych warunków, w jakich obecnie żyje jego małżonka. Zarzuca także, brak udzielania świadczeń z pomocy społecznej na rzecz skarżącego i jego małżonki, a także niewłaściwy sposób wykonywania obowiązków służbowych Dyrektora i jego współpracowników, w tym do namówienia małżeństwa do przeprowadzenia separacji w celu osiągnięcia świadczeń z pomocy społecznej. W ocenie Rady, zarzuty J. S. nie znajdują podstaw w świetle rzeczywistego stanu faktycznego sprawy i przepisów prawa. Na poparcie swojego stanowiska organ powołał się na przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), ustawy z dnia 21 czerwca 2011r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733 ze zm.), ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), a także rozporządzeń Ministra Infrastruktury dotyczących warunków technicznych budynków i wsparcia finansowego na tworzenie lokali mieszkalnych, mieszkań chronionych i innych mieszkalnych lokali komunalnych.
W odpowiedzi na skargę, działający w imieniu Gminy Kędzierzyn - Koźle radca prawny M. P., wniósł o odrzucenie skargi, na zasadzie art. 58 § 1 pkt 1 i pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Uzasadniając swoje żądanie podał, że zaskarżona uchwała Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla podjęta została w wyniku rozpatrzenia przez ten organ skargi na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie - Koźlu, złożonej w trybie uregulowanym w Dziale VIII "Skargi i wnioski" Kodeksu postępowania administracyjnego. Podniósł, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, na uchwałę wydaną w takim trybie, skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje. Na poparcie swojego poglądu przytoczył szereg orzeczeń tych sądów.