Zasada ta znajduje zastosowanie również w rozpoznawanej sprawie. Jak wynika z akt sprawy, J. S. wyraził dezaprobatę dla sposobu działania Dyrektora i pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej w Kędzierzynie - Koźlu, związanych z umieszczeniem jego małżonki w mieszkaniu chronionym, a także brakiem pomocy socjalnej dla samego skarżącego. J. S. nie wskazał jednakże decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, podjętych lub dokonanych przez Dyrektora Ośrodka, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. W szczególności nie są takimi czynnościami opisane w skardze działania polegające na doprowadzeniu, w ocenie skarżącego, do separacji małżonków, pozbawienia jego małżonki godnych warunków życia, czy wprowadzenie zakazu kontaktowania się małżonków. Analiza zarzutów zawartych w skardze oraz w pismach procesowych, zdaniem Sądu, uprawnia jednakże do stwierdzenia, że skarga ta ma charakter tzw. "skargi powszechnej", jaką strona niezadowolona z działania organu może wnieść w trybie przepisów Działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zatytułowanego - "Skargi i wnioski". Przedmiotem skargi powszechnej może być bowiem w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego). Natomiast sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu Działu VIII K.p.a., co potwierdza utrwalone już w tej kwestii orzecznictwo sądowoadministracyjne. Odnotować również wypada, że postępowanie uregulowane w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego ma jednakże charakter odrębny od postępowania administracyjnego, nie kończy się ono wydaniem decyzji administracyjnej, jedynie informuje o sposobie załatwienia tej skargi. Skarga ta rozpoznawana jest na podstawie przepisów przywołanego Działu VIII K.p.a. i w stosunku do niej przepisy P.p.s.a. nie znajdują zastosowania (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 1998r., nr III SA 1636/97, dostępny w programie komputerowym LEX nr 37138, a także postanowienie NSA z dnia 15 maja 2009r., sygn. akt I OZ 520/09, zamieszczone na stronie internetowej Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych - http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Natomiast zgodnie z art. 229 pkt 3 K.p.a., organem właściwym do rozpatrzenia skargi na działalność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej jest rada gminy. Należy ponadto zauważyć, że postępowanie skargowe w rozumieniu przepisów K.p.a. jest jednoinstancyjne i nie ma w nim miejsca na środki zaskarżenia. Jeśli jednak obywatel jest niezadowolony ze sposobu załatwienia sprawy przez organ, może złożyć skargę na działalność tego właśnie organu. W przypadku niezadowolenia z działalności rady gminy, może złożyć skargę w trybie art. 229 pkt 1 K.p.a., do właściwego wojewody.
W tym stanie rzeczy, skoro rozpatrywana sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę należało odrzucić, na podstawie wskazanego wyżej art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.