Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia przyznać adwokatowi R. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej T. R., obejmujące wynagrodzenie w kwocie 292,80 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy), zawierające podatek od towarów i usług, w kwocie 52,80 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy).
T. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], Nr [...], utrzymującą w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji w sprawie udzielenia skarżącemu specjalnego zasiłku celowego na zakup żywności, leków i opłaty w wysokości 140 zł oraz w sprawie odmowy przyznania zasiłku celowego.
Postanowieniem z dnia 31 marca 2008 r., referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu udzielił skarżącemu T. R. prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym swym zakresem ustanowienie adwokata z urzędu. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w O., na pełnomocnika T. R. został wyznaczony adwokat R. S., któremu skarżący udzielił pełnomocnictwa do występowania przed sądem w jego imieniu (por. k-34 akt sądowych).
Na rozprawie w dniu 6 maja 2008 r., adwokat R. S. wniósł o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego, które nie zostały opłacone. W tym samym dniu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wydał wyrok w sprawie, orzekając o oddaleniu skargi. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, sporządzony na wniosek pełnomocnika skarżącego, został mu doręczony w dniu 10 czerwca 2008 r. Wobec niewniesienia skargi kasacyjnej na zapadły w sprawie wyrok, stał się on prawomocny od dnia 11 lipca 2008 r.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 19 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w pierwszej instancji:
a) w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę obliczoną na podstawie § 6 tego rozporządzenia,
b) za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł,
c) w innej sprawie - 240 zł.
Zważyć należy ponadto, iż przy przyznawaniu przez Sąd, zgodnie z treścią § 2 pkt 2 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie z § 2 ust. 3 przywołanego wyżej rozporządzenia, w brzemieniu nadanym przez § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r. zmieniającym to rozporządzenie, Sąd podwyższa opłatę za udzielenie pomocy prawnej z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 5 kwietnia 2004r., Nr 454, poz. 535 ze zm.) stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, jest to stawka podstawowa, i obowiązuje ona podatników świadczących usługi prawnicze.
Referendarz sądowy przyznając adwokatowi R. S., koszty udzielonej przez niego pomocy prawnej z urzędu, kierował się wyżej wskazanymi przepisami prawa i zważył, że przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie nie jest należność pieniężna, ani także skarga nie dotyczy decyzji lub postanowienia Urzędu Patentowego. Z tych przyczyn zastosowanie ma regulacja § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia.
Referendarz uznał zatem, iż adwokatowi R. S. należy przyznać wynagrodzenie według norm przepisanych, za reprezentowanie skarżącego przed sądem I instancji. Wynagrodzenie to przyznał w stawce minimalnej, a zasądzając wynagrodzenie uwzględnił treść § 2 ust. 3 rozporządzenia i podwyższył je o stawkę podatku od towarów i usług, czyli o kwotę 52,80 zł. Referendarz sądowy nie przyznał zwrotu niezbędnych wydatków, albowiem pełnomocnik ich nie określił.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.