W ocenie Sądu, dopuszczalne jest wniesienie skargi na stanowisko (rozstrzygnięcie) organu wykonawczego gminy w przedmiocie umieszczenia bądź nie, na liście osób oczekujących na zawarcie umowy najmu lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy (art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego - Dz. U. z 2005 r., nr 31, poz. 266, z późn. zm., aktualnie Dz. U. z 2014 r., poz. 150 z późn. zm.), które zakwalifikował jako akt określony w art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a.
Warunkiem skuteczności wniesienia skargi na tego rodzaju akt jest jednak wyczerpanie trybu zaskarżenia przewidzianego w art. 52 § 4 P.p.s.a., według którego należy przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Wymóg ten został przez skarżącą spełniony, gdyż w dniu 16 stycznia 2017 r. - zgodnie z pouczeniem zawartym w kwestionowanym akcie - złożyła pismo zatytułowane "Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy", w którym zakwestionowała zaskarżony akt. W ocenie Sądu, pismo to należało uznać za czynność, o jakiej mowa w art. 54 § 4 P.p.s.a., stanowiące niezbędny element procedury poprzedzającej wniesienie skargi.
Ponadto, zachowany został termin określony w art. 53 § 2 P.p.s.a., według którego skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Odpowiedź organu na złożone w dniu 16 stycznia 2017 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, skarżąca otrzymała w dniu 25 stycznia 2017 r., a skargę wniosła w dniu 7 lutego 2017 r., co wynika z daty prezentaty.
Natomiast, zgodnie z art. 54 § 3 P.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
Należy zauważyć, iż celem autokontroli jest umożliwienie organom administracji publicznej ponownej weryfikacji własnego działania (lub braku działania) bez konieczności angażowania sądu administracyjnego w ocenę jego zgodności z prawem. Celem ustanowionego w tym przepisie prawa do autokontroli organu, którego działanie zostało zaskarżone do sądu administracyjnego jest zapewnienie szybszego załatwienia sprawy, i to zgodnie z żądaniem skarżącego. Autokontrola z istoty swej prowadzi w związku z tym do szybszego załatwienia sprawy i to zgodnie z żądaniem skarżącego. Tym samym autokontrola służy realizacji zasady szybkości postępowania wyrażonej w art. 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazuje, że warunkiem skorzystania z uprawnienia do autokontroli jest uwzględnienie skargi w całości.
W przedmiotowej sprawie taka sytuacja miała bezsprzecznie miejsce, gdyż organ uchylił zakwestionowane przez skarżącą rozstrzygnięcie oraz podjął akt stanowiący o pozytywnym załatwieniu żądania strony - wniosku z dnia 28 październik a 2016 r.
W rozpoznawanej sprawie organ zawiadomił Sąd, że uwzględnił w całości skargę skarżącej na opisaną na wstępie czynność z dnia 18 stycznia 2017 r., przedkładając pismo z dnia 7 marca 2017 r., wydane w wyniku uwzględnienia skargi w całości, w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
Ustalono również, że stanowisko organu zaprezentowane w piśmie z dnia 7 marca 2017 r. ma walor ostateczności. I. M. nie wniosła skargi do Sądu na wyżej wymieniony akt organu administracji publicznej. Stąd rozstrzygnięcie organu, ujęte w ww. piśmie o ujęciu skarżącej na liście osób uprawnionych do wynajęcia lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy na czas nieoznaczony jest wiążące stronę oraz organ.
Mając na uwadze, że uwzględnienie skargi w trybie autokontroli z reguły powoduje, iż postępowanie sądowe w sprawie staje się bezprzedmiotowe, należy uznać, że podlega ono umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o czym Sąd orzekł jak w sentencji.