Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. po rozpoznaniu w dniu 14 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Oleśnie na uchwałę Rady Miejskiej w Praszce z dnia 27 kwietnia 2004 r., Nr 131/XVI/04 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, stawek opłat oraz sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów w strefie postanawia: sprostować oczywistą omyłkę w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 2 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Op 143/15 w zakresie określenia daty zaskarżonego aktu, w ten sposób, że użyte w wierszu 14 od góry sentencji wyroku słowa: "27 kwietnia 2014 r.," zastąpić słowami: "27 kwietnia 2004 r."
W dniu 2 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, stwierdził:
- nieważność uchwały Rady Miejskiej w Praszce z dnia 27 kwietnia 2004 r., Nr 131/XVI/04 w zakresie paragrafu 2 ustęp 1 w części obejmującej zwrot "i w soboty w godzinach od 9.00. do 14.00." oraz w zakresie ustępu 2 tiret drugie, a także ustępu 4 paragrafu 2,
- określił, że zaskarżona uchwała w części, co do której stwierdzono nieważność w punkcie 1 wyroku nie podlega wykonaniu.
W sentencji wyroku nieprawidłowo opisano datę podjęcia zaskarżonego aktu, tj. "z dnia 27 kwietnia 2014 r."
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) - zwanej dalej: "P.p.s.a.", sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Postanowienie o sprostowaniu może zapaść na posiedzeniu niejawnym, a przedmiotem sprostowania może być każdy wyrok, jak również postanowienie (art. 166 P.p.s.a.).
Z przywołanego przepisu wynika, że sprostowanie orzeczenia sądowego jest konstrukcją procesową, która ma na celu naprawienie wadliwości przez nadanie rozstrzygnięciu takiego brzmienia, jakie sąd zamierzał. Sprostowanie oczywistej omyłki nie może jednocześnie prowadzić do zmiany lub uchylenia tego orzeczenia. Przedmiotem sprostowania wyroku mogą być niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wykładnia gramatyczna komentowanego przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywista wadliwość może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (patrz: B. Dauter [w:], B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze 2005, s. 359).
W niniejszej sprawie nie podlega wątpliwości, że nieprawidłowe określenie daty zaskarżonej uchwały miało charakter oczywistej omyłki. Z akt sprawy, a w szczególności ze skargi, odpisu odpowiedzi na skargę i odpisu zaskarżonej uchwały, znajdującej się w aktach administracyjnych sprawy, a także z uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 2 czerwca 2015 r., wynika bowiem jednoznacznie, że kwestionowana uchwała została podjęta w dniu 27 kwietnia 2004 r., a nie w dniu 27 kwietnia 2014 r. Z powyższych względów, zaistniałą oczywistą omyłkę pisarską należało wyeliminować w drodze sprostowania.
Jednocześnie podkreślić należy, że sprostowanie w żaden sposób nie wpływa na zmianę rozstrzygnięcia dokonanego wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015 r., przedmiotem którego było stwierdzenie w części, nieważności zaskarżonej uchwały.
Wobec powyższego, Sąd działając na zasadzie art. 156 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.