Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na uchwałę Rady Gminy Chrząstowice z dnia 15 marca 2006 r., Nr XXXIV/238/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę.
Pismem procesowym z dnia 31 października 2019 r. M. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, drogą elektroniczną, za pośrednictwem Gminy Chrząstowice, skargę na uchwałę Rady Gminy Chrząstowice z dnia 15 marca 2006 r., Nr XXXIV/238/2006, podjęta w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...].
Na skutek zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 15 stycznia 2020 r., wezwano skarżącego do uiszczenia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - wpisu sądowego od skargi w kwocie 300 zł oraz do wykazania, że przed wniesieniem skargi wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżoną uchwałą i w tym celu nadesłania wystosowanego do organu wezwania wraz z potwierdzeniem daty jego wniesienia. Wezwania powyższe, zawierające pouczenie, że niezastosowanie się do ich treści spowoduje odrzucenie skargi, zostały doręczone skarżącemu w jednej przesyłce w dniu 22 stycznia 2020 r., do rąk dorosłego domownika, co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru pisma (k. 46 akt sąd.).
Do dnia wydania niniejszego postanowienia skarżący nie uiścił wymaganego wpisu od skargi (patrz: zapisek urzędowy sekretariatu), a także nie wykazał, że wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżoną uchwałą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Przed przystąpieniem do merytorycznej oceny zasadności skargi sąd zobowiązany jest do ustalenia jej dopuszczalności. W myśl bowiem art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.), dalej zwanej "P.p.s.a.", skarga podlega odrzuceniu, jeśli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Kontrola sądowa w tym zakresie wykazała, że skarga wniesiona w niniejszej sprawie jest niedopuszczalna. Zgodnie z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o samorządzie gminnym", w jej brzmieniu sprzed 1 czerwca 2017 r., każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Z przytoczonego przepisu wynika, że wezwanie do usunięcia naruszenia jest obligatoryjnym elementem skuteczności wniesienia skargi na uchwałę organu gminy. Z regulacją tą koresponduje art. 52 § 4 P.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym przed 1 czerwca 2017 r.), wedle którego w przypadku aktów innych niż określone w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a P.p.s.a., jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Ponadto zakres kontroli został przez ustawodawcę ograniczony treścią art. 52 § 1 P.p.s.a., który stanowi, że skargę można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia.