Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. w przedmiocie świadczenia rodzinne postanawia: odrzucić skargę.
Skarżąca R. M. w dniu 5 kwietnia 2006 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, zawierającą pytanie o to czy przysługuje jej dodatek rodzinny z tytułu samotnego wychowywania dziecka oraz opis jej sytuacji rodzinnej i materialnej. Skarżąca załączyła także publikację prasową na temat zaliczki alimentacyjnej. R. M. nie wskazała w skardze organu, którego działalności lub bezczynności dotyczy jej skarga, ani też numeru i daty zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności będącej przedmiotem skargi, ani nie nadesłała ich odpisu. W związku z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał ją do usunięcia tych braków formalnych skargi w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Skarżąca wezwanie odebrała w dniu 13 kwietnia 2006 r. i odpowiedziała na nie pismem w dniu 19 kwietnia 2006 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), wyjaśniając w nim, że nie miała żadnej sprawy dotyczącej zaskarżenia, po prostu opisała swoją sytuację i oskarża opiekę społeczną w K. o niewypłaceni jej dodatku dla samotnej matki i prosi o pozytywne rozpatrzenie jej sprawy przez Sąd, w kwestii tego czy dodatek dla samotnej matki jest jej należny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zakres działania sądów administracyjnych wyznacza pojęcie sprawy sądowoadministracyjnej i został on określony w art. 3 i art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), zwanej dalej p.s.a.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy sąd orzeka w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.s.a.).
Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanym przepisie.
Wniosek skarżącej, zawarty w skierowanej do Sądu skardze, o wyjaśnienie czy w jej sytuacji na tle obowiązujących przepisów, należny jej jest dodatek dla samotnej matki, nie mieści się również w katalogu spraw wymienionych w cytowanych powyżej przepisach, czyli do spraw sądowoadministracyjnych. W świetle tych przepisów sąd administracyjny nie jest upoważniony do sporządzania opinii prawnych i udzielania porad prawnych. Sąd administracyjny kontroluje legalność działania organów administracji publicznej i nie jest on uprawniony do zastąpienia tych organów. Oznacza to, że skarżąca może do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zaskarżyć dopiero rozstrzygnięcie organu II instancji w przedmiocie świadczeń rodzinnych, a zatem w pierwszej kolejności powinna uzyskać decyzję administracyjną Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej właściwego dla jej miejsca zamieszkania, rozstrzygającą o jej prawie do świadczenia rodzinnego i w razie, gdy nie będzie się z nią zgadzała, odwołać się od niej do właściwego Samorządowego Kolegium Odwoławczego, jako organu II instancji, stosownie do zawartego w decyzji pouczeniu. Jeśli decyzja organu II instancji również nie będzie dla skarżącej zadowalająca, wówczas, w trybie i terminie wskazanym w pouczeniu, zawartym w tej decyzji, może wystąpić ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
W związku z powyższym Sąd postanowił odrzucić skargę na podstawie art. 58 §1 pkt 1 p.s.a., jako nie należącą do właściwości sądu administracyjnego.