Ponadto, stosownie do treści art. 4 ustawy, sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Przytoczone regulacje wyznaczają zakres przedmiotowy postępowania sądowoadministracyjnego, co również oznacza, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w powołanych przepisach.
Zasada ta znajduje zastosowanie w rozpoznawanej sprawie.
Jak wynika z treści skargi i innych pism nadesłanych do Sądu, R. B. złożył skargę na Prokuratora Rejonowego w Brzegu, kwestionując zapadłe w Prokuraturze rozstrzygnięcia. Zarzucił również niepodejmowanie przez Prokuraturę wnioskowanych przez niego działań, które bezpośrednio dotyczyły spraw karnych. Zwrócił ponadto uwagę na nieprawidłowości dotyczące warunków odbywania orzeczonej kary izolacyjnej i w związku z tym domagał się zasądzenia 10 tysięcy zł odszkodowania za doznaną krzywdę i upokorzenie. Z porównania tak określonego żądania skargi ze wskazanymi wyżej regulacjami P.p.s.a. wynika, że rozpoznanie niniejszej sprawy nie należy do kompetencji sądu administracyjnego, bowiem R. B. nie skarży działań organu administracji publicznej, ani też nie kwestionuje aktów i czynności podjętych przez ten organ. Skarga nie dotyczy również bezczynności, o jakiej mowa w cyt. wcześniej pkt 8 § 2 art. 3 P.p.s.a.
Skoro zatem - jak wskazano wyżej - Sąd nie jest właściwy do rozpatrzenia przedmiotowej skargi, to zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. skarga ta podlegała odrzuceniu, jako niedopuszczalna.