Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza Zdzieszowic na uchwałę Nr XLIII/268/05 Rady Miejskiej w Zdzieszowicach z dnia 13 grudnia 2005 r. w przedmiocie działalności burmistrza postanawia: odrzucić skargę.
Uchwałą Nr XLIII/268/05 Rady Miejskiej w Zdzieszowicach z dnia 13 grudnia 2005 r., podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i art. 229 pkt 3 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, uznano za uzasadnioną skargę M. C. na działalność Burmistrza Zdzieszowic. Rada stwierdziła, że postępowanie służb podatkowych Urzędu Miejskiego w Zdzieszowicach, które wydały decyzje o wymiarze podatku za nieruchomość rolną (działka nr a, położona w Z.) przyjmując, że posiadaczem samoistnym gruntu jest J. B., nosiło znamiona umożliwienia osobie nieuprawnionej przejęcia we władanie cudzej nieruchomości. Nadto Rada uznała za słuszny zarzut opieszałości Burmistrza w zawiadomieniu organów ścigania o dokonaniu bezprawnej wycinki drzew.
Działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), Burmistrz Zdzieszowic - Dieter Przewdzing wezwał Radę Miejską w Zdzieszowicach do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego przez podjęcie uchwały, której treść jest sprzeczna z obowiązującymi przepisami. W trakcie sesji Rady, która odbyła się w dniu 22 lutego 2006 r., i w której uczestniczył Burmistrz, odmówiono żądaniu odnośnie zmiany treści uchwały.
Burmistrz Zdzieszowic złożył w dniu 8 marca 2006 r., bezpośrednio do Sądu Wojewódzkiego w Opolu, skargę na uchwałą Nr XLIII/268/05 Rady Miejskiej w Zdzieszowicach z dnia 13 grudnia 2005 r. Zarzucił, że w kwestionowanej uchwale wyrażono błędny pogląd, iż decyzje w sprawie wymiaru podatku rolnego dotyczące działki nr a, położonej w Z., naruszają postanowienia art. 129 Ordynacji podatkowej a także umożliwiają osobie nieuprawnionej przejęcie we władanie cudzej nieruchomości. Decyzja podatkowa nie jest tożsama z umową użytkowania a opłacenie podatku rolnego spoczywa na posiadaczu samoistnym gruntu, którym -według złożonego oświadczenia - jest J. B. Wnosząca skargę powszechną M. C. nie uregulowała spraw spadkowych po zmarłej właścicielce działki nr a - G. P. i nie złożyła informacji podatkowej wskazującej siebie lub inną osobę, jako użytkownika przedmiotowej działki. W ocenie skarżącego, podjęta decyzja ma tło polityczne i godzi w jego dobre imię.
W dniu 13 marca 2006 r. Sąd przesłał skargę do organu, zobowiązując Radę do udzielenia odpowiedzi na skargę oraz do nadesłania w ustawowym terminie akt administracyjnych sprawy.
Odpowiadając na skargę, Rada Miejska w Zdzieszowicach nie odniosła się do zarzutów Burmistrza, nie zgłosiła też swojego stanowiska procesowego w sprawie. Wyjaśniła, że mimo obecności Burmistrza na sesji w dniu 22 lutego 2006 r., przesłano dodatkowo skarżącemu informację o podjętej przez radnych decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skargę należało odrzucić, jako niedopuszczalną.
Przedmiotem rozpatrywanej skargi jest uchwała Rady Miejskiej w Zdzieszowicach, podjęta w sprawie skargi M. C. na działalność Burmistrza Zdzieszowic. Rada uznała skargę za uzasadnioną, co z kolei spowodowało, że niezadowolony ze sposobu jej rozpatrzenia Burmistrz, zaskarżył - po wcześniejszym, bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - przedmiotową uchwałę do Sądu, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), zwanej dalej ustawą samorządową. Zdaniem skarżącego, stanowisko Rady wyrażone w spornej uchwale narusza przepisy Ordynacji podatkowej i dodatkowo dyskredytuje jego osobę w oczach wyborców.