Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na Burmistrza [...] w przedmiocie obowiązku meldunkowego postanawia: umorzyć postępowanie.
Z. R. w skardze wniesionej z dnia 2 marca 2005r., podnosił, iż nie otrzymał od Urzędu Miasta i Gminy w P. informacji w sprawie sposobu wykonania wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Opolu z dnia 6 grudnia 2004 r., w przedmiocie obowiązku meldunkowego. Ponadto wniósł o wyciągnięcie konsekwencji wobec bezczynności Urzędu.
Pismem z dnia 14 maja 2005 r., Sąd wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie odpisu skargi oraz uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 100 (sto złotych).
W odpowiedzi na powyższe wezwanie Z. R. w piśmie z dnia 18 maja 2005 r., złożył oświadczenie, iż cofa wniesioną skargę, bowiem otrzymał informację od Burmistrza [...] o wykonaniu wyroku z dnia 6-12-2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zamierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W rozpoznawanej sprawie, organ nie był w bezczynności, jak przyznaje skarżący, bowiem wykonał wyrok Sądu. Dokonane oświadczenie o cofnięciu skargi przez Z. R. w świetle materiału sprawy, zdaniem Sądu, nie budzi wątpliwości, bowiem nie zmierza do obejścia prawa ani nie spowoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dlatego też, należało uznać cofnięcie skargi za skuteczne.
Skutkiem tego, zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), należało umorzyć postępowanie.