Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na Gminę Dobrzeń Wielki w przedmiocie odszkodowania postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 28 maja 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, odrzucił skargę K. S. na Gminę Dobrzeń Wielki w przedmiocie odszkodowania. Jako podstawę prawna swojego rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), w myśl którego skarga podlega odrzuceniu, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Sąd wskazując, że przedmiotem sporu jest w istocie żądanie o charakterze odszkodowawczym, związane z wykonaniem robót budowlanych, stąd właściwość do orzekania w sprawie, należy do sądów powszechnych.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu do rąk jego pełnomocnika z urzędu, wyznaczonego w sprawie - radcy prawnemu A. S., w dniu w dniu 11 czerwca 2012r.
W dniu 26 czerwca 2012r. wpłynęło do Sądu pismo sporządzone osobiście przez skarżącego z tej samej daty, w którym skarżący opisując szczegółowo przebieg zdarzeń, na skutek których złożył skargę do sądu administracyjnego, zakwestionował zapadłe w sprawie orzeczenie sądowe, stwierdzając wprost:"[...] odrzucam postanowienie Sądu i z nim się nie zgadzam".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., od wyroku wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę tę może wnieść zarówno strona, jak i prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 173 § 2 P.p.s.a. ).
Możliwość osobistego wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę postępowania została jednakże ograniczona brzmieniem przepisu zawartego w art. 175 § 1 P.p.s.a. Przepis ten wprowadza tzw. przymus adwokacko-radcowski, co oznacza, że podmiotami uprawnionymi do sporządzania skargi kasacyjnej są adwokat i radca prawny, a także - po myśli § 2 art. 175 P.p.s.a. - inne wskazane ustawą osoby, czyli sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Omawianego przymusu adwokacko-radcowskiego nie stosuje się także gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 2). Z kolei, z mocy § 3 art. 175 P.p.s.a., skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, jak również przez rzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
W treści skargi kasacyjnej K. S. nie wskazał, aby należał do określonego w komentowanym powyżej przepisie kręgu podmiotów. Nie wynika to również z akt administracyjnych i sądowych sprawy. W tym miejscu odnotować przyjdzie trafne stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wedle którego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z powodu wniesienia jej z naruszeniem art. 175 P.p.s.a., bez wzywania do usunięcia braków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, dostępne: System Informacji Prawnej LEX nr 83280).
W świetle powyższego stwierdzić przyjdzie, że w rozpoznawanej sprawie sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez skarżącego skutkować musi uznaniem jej za niedopuszczalną, a w konsekwencji podlegającą odrzuceniu. Podkreślić trzeba, że ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego nie sporządził skargi kasacyjnej, wydając opinię o braku podstaw do wniesienia tego środka zaskarżenia.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 178 P.p.s.a., zgodnie z którym wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, orzeczono jak w sentencji postanowienia.