Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Zdzieszowicach z dnia 24 listopada 2009 r., nr XLIII/323/09 w przedmiocie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy postanawia umorzyć postępowanie.
Wojewoda Opolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę, w której domagał się stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miejskiej w Zdzieszowicach z dnia 24 listopada 2009 r., nr XLIII/323/09 w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Zdzieszowice na lata 2009 - 2014, z powodu istotnego naruszenia prawa oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.
Skarżący wywodził, że zaskarżony akt nie zawiera minimum postanowień, które zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 31 z 2005 r., poz. 266 ze zm.) winny stanowić jego elementy obligatoryjne. W uchwale nie zawarto bowiem prognozy dotyczącej stanu technicznego zasobu gminy w poszczególnych latach, z podziałem na lokale socjalne i pozostałe lokale mieszkalne.
W odpowiedzi na skargę uznano w całości zarzuty Wojewody Opolskiego jako zasadne. Wobec czego, Rada Miejska w Zdzieszowicach podjęła na sesji w dniu 2 marca 2010 r. uchwałę w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Zdzieszowice na lata 2010 - 2015, w której zawarto wszystkie elementy wykazane w art. 21 ust. 2 ustawy z 21 czerwca 2010 r. W § 2 tej uchwały zawarto postanowienie o uchyleniu kwestionowanej uchwały nr XLIII/323/09 z dnia 24 listopada 2009 r. Wskazany wyżej akt został opublikowany dnia 14 kwietnia 2010 r. w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego nr 40 pod pozycją nr 545.
Jednocześnie Gmina Zdzieszowice oświadczyła, że zaskarżona uchwała nie wywołała skutków prawnych albowiem została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 15 lutego 2010 r., Nr 17 pod pozycją 255 z mocą obowiązującą od dnia 2 marca 2010 r., zaś w tym dniu podjęto uchwałę uchylającą.
Skarżący, w piśmie procesowym z dnia 18 marca 2010 r., przychylił się do wniosku Gminy Zdzieszowice o umorzenie postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie należało umorzyć.
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż wskazane w art. 161 § 1 pkt 1 i 2 (cofnięcie skargi; śmierć strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik postępowania). Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego
"z innych przyczyn", w rozumieniu powołanego przepisu, mamy do czynienia wówczas, gdy w toku postępowania - a przed wydaniem wyroku - przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia.
Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że po wniesieniu skargi, a do dnia rozpoczęcia rozprawy, doszło do podjęcia przez Radę Miejską w Zdzieszowicach w dniu 2 marca 2010 r. uchwały nr XLVI/346/10, którą - uchylono w całości zaskarżone do tut. Sądu zapisy uchwały własnej nr XLIII/323/2009 z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Zdzieszowice na lata 2009-2014.
Powyższa uchwała uchylająca, zgodnie z zapisem jej § 4, weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, co nastąpiło 29 kwietnia 2010 r., w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego nr 40, pod pozycją 545., stąd uchwała będąca przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego została z tym dniem wyeliminowana z porządku prawnego. Okoliczność tę należało uznać za zdarzenie zaszłe w toku postępowania sądowoadministracyjnego, stanowiące przesłankę umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., gdyż w sytuacji braku przedmiotu zaskarżenia postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe.
W tym miejscu podnieść jeszcze należy, że uchylenie uchwały inną uchwałą ma charakter konstytutywny, a zatem wywołuje skutek na przyszłość (ex nunc).
Tym samym przerywa wywoływanie przez tę uchwałę skutków prawnych jedynie od daty wejścia w życie uchwały uchylającej, natomiast stwierdzenie nieważności uchwały znosi jej skutki od samego początku (ex tunc). Odnośnie skutków prawnych zaskarżonej uchwały należy to podnieść, że zaskarżona uchwała w okresie jej obowiązywania nie wywołała skutków prawnych, zatem w ocenie Sądu, nie zachodzi konieczność stwierdzania nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie wskazanym skargą.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.