Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego przyznać radcy prawnemu R. K. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej W. H., obejmujące wynagrodzenie w kwocie 146,40 zł (słownie: sto czterdzieści sześć złotych czterdzieści groszy) zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 26,40 zł (słownie: dwadzieścia sześć złotych czterdzieści groszy).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, wyrokiem z dnia 17 lipca 2008 r. oddalił skargę W. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
W dniu 28 lipca 2008 r. referendarz sądowy ustanowił skarżącej radcę prawnego z urzędu. Na tej podstawie, Sąd zwrócił się do Okręgowej Rady Radców Prawnych w O. o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu, którym został radca prawny R. K. (por. szerzej: pismo Okręgowej Izby Radców Prawnych w O. z dnia 5 sierpnia 2008 r. - karta nr 48 akt sądowych).
W dniu 8 września 2008 r. wpłynęła do Sądu skarga kasacyjna, sporządzona przez wyznaczonego pełnomocnik z urzędu, w której radca prawny R. K. złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej, według norm przepisanych. Oświadczył ponadto, iż opłaty z tego tytułu nie zostały w ogóle pokryte. Jednocześnie radca prawny R. K. przedłożył pełnomocnictwo procesowe z dnia 27 sierpnia 2008 r., upoważniające do działania w imieniu skarżącej.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Przywołany art. 250 P.p.s.a. regulując kwestie związane z wynagradzaniem zawodowych pełnomocników ustanowionych w ramach przyznanego prawa pomocy, odsyła jednocześnie do odrębnych przepisów, wśród których znajdują się m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) - zwanego dalej: "rozporządzeniem". Z rozporządzenia wynika, że przyznanie radcy prawnemu wynagrodzenia oraz zwrotu niezbędnych, udokumentowanych wydatków za zastępstwo prawne wykonywane w ramach prawa pomocy następuje na jego wniosek, który powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części (§ 16 rozporządzenia).
Oświadczenie takiej treści zawiera wniosek pełnomocnika skarżącego, wyrażony w skardze kasacyjnej z dnia 4 września 2008 r. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a zatem została spełniona przesłanka formalna warunkująca dalsze rozpoznanie złożonego wniosku. Wobec tego referendarz zważył, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 15 pkt 1 i 2 rozporządzenia, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 4 rozporządzenia oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego. Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w drugiej instancji: