Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wstrzymania zasiłku dla bezrobotnych postanawia przyznać adwokatowi M. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu A. B., obejmujące wynagrodzenie w kwocie 439,20 złotych (słownie: czterysta trzydzieści dziewięć złotych i dwadzieścia groszy), zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 79,20 zł (słownie: siedemdziesiąt dziewięć złotych i dwadzieścia groszy).
Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2010r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, ustanowił A. B. adwokata z urzędu, w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wstrzymania zasiłku dla bezrobotnych.
Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w Opolu, na pełnomocnika A. B. została wyznaczona adwokat M. S., wykonująca zawód w Kancelarii Adwokackiej w D., przy ulicy [...].
W dniu 22 września 2010r. do protokołu rozprawy odbywającej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Opolu, pełnomocnik wniosła o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w całości, które nie zostały pokryte w żadnej części (por. karta nr 61 akt sądowych).
Na skutek wniosku adwokata M. S. z dnia 23 września 2010r., został jej doręczony odpis zapadłego w sprawie wyroku o oddaleniu skargi. Następnie, w dniu 17 listopada 2010r. wpłynął do Sądu wniosek pełnomocnika o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej wraz z opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, a także oświadczeniem, że koszty nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Z powyższego wynika, że przywołany przepis art. 250 P.p.s.a. regulując kwestie związane z wynagradzaniem zawodowych pełnomocników ustanowionych w ramach przyznanego prawa pomocy, odsyła jednocześnie do odrębnych przepisów, wśród których znajdują się m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) - zwanego dalej: "rozporządzeniem".
Z rozporządzenia wynika, że przyznanie adwokatowi wynagrodzenia oraz zwrotu niezbędnych, udokumentowanych wydatków za zastępstwo prawne wykonywane w ramach prawa pomocy następuje na jego wniosek, który powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części (§ 20 rozporządzenia).
Oświadczenie takiej treści zostało złożone przez pełnomocnika zarówno na rozprawie w 22 września 2010r., jak również w piśmie z dnia 15 listopada 2010r., a zatem została spełniona przesłanka warunkująca dalsze rozpoznanie złożonego wniosku.
Referendarz zważył więc, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 19 rozporządzenia, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w pierwszej instancji: