Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. B. na decyzję Burmistrza Prudnika z dnia 28 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek od należności powstałych z tytułu świadczeń wypłaconych osobom uprawnionym z funduszu alimentacyjnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 21 marca 2018 r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, S. B. zakwestionował decyzję z dnia 28 lutego 2018 r., nr [...], wydaną z upoważnienia Burmistrza Prudnika przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych i Dodatków Mieszkaniowych Ośrodka Pomocy Społecznej w Prudniku. Opisaną decyzją odmówiono skarżącemu umorzenia odsetek od należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego osobom uprawnionym, w łącznej kwocie 18.718,31 zł. S. B. podniósł, że od 2015 r. przebywa zakładzie karnym i do grudnia 2017 r. pracował nieodpłatnie w tym zakładzie, a obecnie zatrudniony jest w A. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, z którego ściągane są należności przez komornika na alimenty, lecz zadłużenie jest duże i cały czas są od niego naliczane odsetki. Z podanych względów, skarżący zwrócił się do tut. Sądu o pomoc w umorzeniu powstałych należności. Skarżący do skargi dołączył kserokopię ww. decyzji.
Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych i Mieszkaniowych, działający w imieniu Burmistrza Prudnika, w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że skarga wniesiona została bez wyczerpania środków zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Przedmiotem skargi objętej niniejszym postępowaniem jest decyzja organu pierwszej instancji, tj. Burmistrza Prudnika z dnia 28 lutego 2018 r., w sprawie odmowy umorzenia odsetek od należności powstałych z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Powyższe jednoznacznie wynika z treści samej skargi wniesionej do tut. Sądu przez S. B., jak również załączenia przez skarżącego do skargi kserokopii przedmiotowej decyzji.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) - zwanej dalej: "P.p.s.a.", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). Przy czym, niezachowanie przewidzianego w przepisie art. 52 § 1 P.p.s.a. trybu ma miejsce zarówno wówczas, gdy strona w ogóle nie wniosła przysługujących jej w postępowaniu administracyjnym środków zaskarżenia, jak też w przypadku złożenia do sądu administracyjnego skargi po uprzednim wniesieniu środka zaskarżenia, ale przed jego rozpoznaniem przez właściwy organ (por. postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. akt I OSK 11/13, LEX nr 1282716).
Przenosząc powyższe wywody na grunt przedmiotowej sprawy podkreślić należy, że wystąpienie ze skargą do Sądu powinno być poprzedzone nie tylko wniesieniem odwołania od decyzji organu pierwszej instancji, lecz również zakończeniem postępowania drugoinstancyjnego, tj. wydaniem rozstrzygnięcia, które mogłoby stanowić przedmiot skargi w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Zasadą jest bowiem, że skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść na decyzję wydaną przez organ drugiej instancji.