Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Opolu w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie wprowadzenia opłat, ustalania stawek i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej Gminy Opole od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 sierpnia 2009 r. sygn. akt II SA/Op 193/09 stwierdzającego nieważność uchwały Rady Miasta Opola z dnia 26 czerwca 2003 r., nr XV/126/03 w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie wprowadzenia opłat, ustalania stawek i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych postanawia odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Radca prawny J. R.-O. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w imieniu Gminy Opole skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 sierpnia 2009 r. stwierdzającego nieważność uchwały Rady Miasta Opola z dnia 26 czerwca 2003 r., nr XV/126/03 w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie wprowadzenia opłat, ustalania stawek i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych. W skardze tej zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U z 2001 r. Nr 42 poz. 1591 ze zm.) oraz pominięcie i naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, jak też naruszenie przepisów o postępowaniu, art. 147 § 1 i art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Do skargi załączono pełnomocnictwo, kopię skargi oraz dowód uiszczenia opłaty w kwocie 100 zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W świetle art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Jak wynika z treści § 3 cytowanego przepisu skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd. Natomiast stosownie do treści art. 221 P.p.s.a. pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Kwestie ustalania wysokości wpisu w sprawach sądowoadministracyjnych reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.; zwane dalej: rozporządzeniem). Rozpoznawana skarga dotyczy aktu prawa miejscowego, a zatem zastosowanie ma § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie wpisu, w świetle którego w sprawach skarg dotyczących na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu, pobiera się wpis stały w wysokości 300 zł. W niniejszej sprawie skarga została wniesiona przez pełnomocnika będącego radcą prawnym. Skarga kasacyjna w kontrolowanej sprawie zaś podlegała opłacie stałej w wysokości ustalonej na podstawie § 3 rozporządzenia, według którego wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. W tym miejscu trzeba dostrzec, iż zasadnie pełnomocnik Gminy Opole przyjął, że skarga kasacyjna w niniejszej sprawie podlegała wpisowi, jednakże został on uiszczony w nienależytej wysokości 100 zł zamiast 150 zł.

Reasumując, skoro wpis nie został uiszczony, na podstawie art. 221 P.p.s.a. w zw. z § 3 rozporządzenia w sprawie wpisu, skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.

Strona 1/1