Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Nysie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 22 stycznia 2015 r., nr SKO.I/40/2969/2014/ps w przedmiocie odmowy rozstrzygnięcia sporu o właściwość w sprawie wydatków na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej postanawia: odrzucić skargę.
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Nysie wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 22 stycznia 2015 r., nr SKO.I/40/2969/2014/ps. Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, odmówiło rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego o właściwość pomiędzy Dyrektorem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Nysie a Dyrektorem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Opolu, w przedmiocie ponoszenia wydatków na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej.
W odpowiedzi na skargę, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o odrzucenie skargi z powodu braku podstaw prawnych do zaskarżenia postanowienia. Organ wskazał, że przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, nie przewidują, by kwestie dotyczące powiatu zobowiązanego do ponoszenia kosztów były rozpoznawane w postępowaniu uregulowanym procedurą administracyjną w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Sprawa dotycząca ustalenia powiatu właściwego do ponoszenia kosztów pobytu dziecka w rodzinie zastępczej nie ma charakteru indywidualnej sprawy administracyjnej. Stąd skarga jest niedopuszczalna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), wniesienie po terminie (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.