Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. F. na działania Burmistrza [...] w przedmiocie przydziału lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę
Skarżący R. F. w dniu 13 lipca 2004r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w skardze tej wskazał, że skarży decyzję Burmistrza [...], który przyznał mu mieszkanie socjalne w Ł. przy ul.[...], na co nie wyraża zgody, gdyż ze względu na stan zdrowia chce mieszkać blisko rodziców, to jest w L.
W skardze R. F. nie wskazał numeru zaskarżonej decyzji, ani jej odpisu, lub też postanowienia, innego aktu lub czynności, który mógłby stanowić przedmiot skargi do sądu administracyjnego.
Do skargi R. F. załączył pismo Rady Miejskiej w L. z dnia 24 czerwca 2004r., nr [...], informujące, iż jego skarga powszechna na działalność Burmistrza [...] dotyczącą wskazania lokalu socjalnego do przydziału, została uznana za nieuzasadnioną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić, ponieważ zgodnie z art. 3 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270), sąd orzeka w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 ustawy).
Oznacza to, że Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania spraw, które nie zostały wymienione w cyt. przepisie. W szczególności nie jest on uprawniony do rozpoznawania skarg w potocznym znaczeniu tego słowa, na sposób funkcjonowania organów administracji samorządowej. Skargi takie są rozpoznawane na podstawie działu VIII Kpa i w stosunku do nich przepisy ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie mają zastosowania (por. np. wyrok NSA z dnia 01.XII. 1998r. - System Informacji Prawnej LEX nr 37138). Godzi się podkreślić, iż sąd administracyjny w zakresie swej właściwości nie nadzoruje ogółu działalności organów administracyjnych, lecz kontroluje jedynie legalność decyzji administracyjnych lub innych aktów oraz czynności tych organów taksatywnie wymienionych w powołanym wyżej art. 3.
Zasad ta obowiązuje także w rozpoznawanej sprawie. Jak wynika bowiem z akt sprawy skarżący w istocie skarży się na pismo Rady Miejskiej w L. wydane na podstawie art. 237 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Skarżący jest niezadowolony w rzeczywistości z przydzielenia mu lokalu socjalnego w Ł. Sprawa ta także nie należy do właściwości sądów administracyjnych. Lokale socjalne nie są przydzielane poprzez wydanie decyzji administracyjnej, lecz na podstawie umowy. Organy administracyjne nie mogą przeto orzekać w sprawie umów o lokale socjalne, a Sąd administracyjny również nie jest władny ocenić zasadności czy zgodności z prawem w zakresie zawierania takich umów (patrz. wyrok NSA z dnia 4 marca 1997r., sygn. akt II SA/Gd 900/96, LEX nr 44253).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.