Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezydenta Miasta [...] na decyzję [...] Kuratora Oświaty z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nauczyciele postanawia: odrzucić skargę.
[...] Kurator Oświaty, po rozpatrzeniu odwołania Pani R. B. od decyzji Prezydenta Miasta [...], odmawiającej jej nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego, wydał decyzję uchylającą rozstrzygnięcie organu I instancji i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.
Organ I instancji - Prezydent Miasta [...], wniósł w dniu 16 czerwca 2004r. za pośrednictwem [...] Kuratora Oświaty, skargę na tę decyzję, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, wnosząc o jej uchylenie z powodu niezgodności prawem.
W odpowiedzi na skargę, organ II instancji wyjaśnił, jakie przepisy postępowania naruszył organ I instancji przy wydawaniu uchylonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), zwanej dalej ustawą, uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo wniesienia skargi.
Prezydent Miasta [...] wydając decyzję w pierwszej instancji nie działa jako podmiot, którego własnego interesu prawnego lub obowiązku prawnego dotyczy sprawa, lecz jako organ administracji publicznej na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji (patrz. postanowienie NSA z dnia 3 kwietnia 2002r. II SA/Gd 563/02, LEX nr 76118).
Brak jest też przepisu ustawowego dającego mu kompetencję do wniesienia skargi na decyzję nie dotyczącą jego interesu prawnego.
Nie należy on zatem do kręgu podmiotów wymienionych w art. 50 ustawy uprawnionych do wniesienia skargi, a zatem nie może być stroną przed sądem administracyjnym.
W związku z powyższym na podstawie art. 58 §1 pkt 6 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało skargę odrzucić.