Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński Asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2006r sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia umorzyć postępowanie.
J. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia [...], nr [...], przywracające mu termin do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia [...] o niestwierdzeniu choroby zawodowej -przewlekłego zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramieniowej prawej.
W trakcie rozprawy sądowej J. S. stwierdził, że zgadza się z treścią zaskarżonego postanowienia, nie godzi się jednak z odmową uznania jego schorzenia za chorobę zawodową. Wyjaśnił, iż przedmiotową skargę złożył tylko dlatego, że został pouczony o takiej możliwości. Oświadczył, że cofa swą skargę, ponieważ chce, by została merytorycznie rozpoznana sprawa związana z ustaleniem choroby zawodowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Postępowanie sądowoadministracyjne należało umorzyć.
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, który jednak uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Czynność procesowa J. S. polegająca na cofnięciu skargi, w świetle złożonych na rozprawie wyjaśnień oraz z uwagi na fakt, iż skargą zostało objęte postanowienie korzystne dla skarżącego, nie budzi wątpliwości. Ponadto cofnięcie to doprowadzi w konsekwencji do merytorycznego rozpoznania sprawy związanej z ustaleniem choroby zawodowej skarżącego, czego w istocie domaga się J. S.
W ocenie Sądu, cofnięcie skargi nie jest spowodowane próbą obejścia prawa, ani też nie spowoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W związku z tym uznano cofnięcie skargi za skuteczne.
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., skuteczne cofnięcie skargi ma ten skutek, że sąd zobowiązany jest do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania.
Skoro zatem, jak wywiedziono wyżej, zaktualizowała się w rozpoznawanej sprawie przesłanka, o której mowa w omawianym przepisie, należało orzec jak w sentencji.