Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Wojewody Opolskiego z dnia 18 września 2013 r., nr [...], w przedmiocie wezwania do przedłożenia operatu w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami postanawia: odrzucić skargę.
K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę "na czynność Wojewody Opolskiego zawartą w piśmie z dnia 18 września 2013 r.", o jakiej mowa w art. 3 § 2 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., domagając się jej zmiany. Jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi od tej czynności w związku z przekroczeniem 14-dniowego terminu do wezwania do usunięcia naruszenia prawa. W uzasadnieniu wyjaśnił, że skarżona czynność polegała na wskazaniu i ocenie przez Wojewodę dowodów, jakie mają być wykorzystane przez rzeczoznawcę do sporządzania operatu szacunkowego w sprawie prowadzonej pod sygnaturą [...], w przedmiocie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Skarżący wywiódł, że pomimo tego, iż zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego może podnieść te zarzuty w odwołaniu od decyzji, to jednak uważa, że możliwość zaskarżenia tej "czynności" jest niezbędna na wcześniejszym etapie postępowania w celu ochrony słusznych interesów obywatela ze względu na specyfikę postępowania regulowanego ustawą o realizacji prawa do rekompensaty.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Opolski w wniósł o odrzucenie skargi jako środka nieprzysługującego stronie w tej sprawie, bądź jako wniesionego bez zachowania terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, ewentualnie o oddalenie skargi jako bezzasadnej. Wojewoda Opolski wyjaśnił, że sprawa dotyczy postępowania administracyjnego o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP w trybie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą. Organ stwierdził, że postanowieniem z dnia 18 września 2013 r., [...], wydanym na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, pozytywnie ocenił spełnienie przez K. J., S. K. i B. S., wymogów ustawowych, umożliwiających potwierdzenie prawa do rekompensaty. Równocześnie wezwał strony do wskazania do dostarczenia operatu szacunkowego określającego wartość nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami RP oraz operatu szacunkowego. Wojewoda stwierdził, że wbrew twierdzeniom strony, w zaskarżonym postanowieniu nie wskazał, jakie dowody ma przyjąć rzeczoznawca majątkowy i jak powinien je oceniać, a stwierdził jedynie, jakie dowody przyjął na określenie składników majątkowych pozostawionej nieruchomości oraz wyjaśnił, jakich dokumentów nie uznał za dowód. Nie doszło zatem do wydania aktu czy czynności, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Jednocześnie Wojewoda Opolski podniósł, że zastosowany na obecnym etapie postępowania tryb skargowy jest niezgodny z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej K.p.a., gdyż zgodnie z art. 141 K.p.a., na wydane w toku postępowania postanowienia zażalenie przysługuje, gdy kodeks tak stanowi.