Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej J. G. w sprawie ze skargi J. G., J. P. i J. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwrotu podania w sprawie o odszkodowanie postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 30 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę J.G., J.P. i J.N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zwrotu podania o odszkodowanie.
Odpis wyroku z uzasadnieniem i zawartym w piśmie przewodnim z dnia
21 października 2010 r. pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej oraz o trybie i terminie jej złożenia, a także o sposobie sporządzenia, doręczono skarżącemu J.G. w dniu 26 października 2010 r., co potwierdził własnoręcznym podpisem na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki.
W dniu 3 grudnia 2010 r. wpłynęło do tut. Sądu pismo Naczelnego Sądu Administracyjnego, przekazujące pismo J.G. opatrzone datą 25 listopada 2010 r. i sygn. akt II SA/Op 223/10, a zatytułowane "Skarga Kasacyjna", w którym skarżący zakwestionował wyrok "z dnia 19 października 2010 r.", zarzucając, że nie spełnia on oczekiwań mieszkańców K. domagających się odszkodowania od zakładów przemysłowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, bądź też inny podmiot, wskazany w art. 175 § 2 P.p.s.a. (tj. sędziego, prokuratora, notariusza, profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych będącego stroną, jej przedstawicielem bądź pełnomocnikiem) oraz w art. 175 § 3 P.p.s.a.
(tj. doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych lub rzecznika patentowego sprawach własności przemysłowej). Przywołane uregulowanie oznacza, że skarga kasacyjna nie może zostać sporządzona osobiście przez skarżącego, który nie jest jednym z podmiotów uprawnionych, wymienionych w tym przepisie.
Zgodnie z art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Do przyczyn niedopuszczalności skargi kasacyjnej należy m.in. sporządzenie skargi kasacyjnej wbrew dyspozycji art. 175 § 1 P.p.s.a.
Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpoznawanej sprawy należy przede wszystkim przyjąć, że pismo skarżącego z dnia 25 listopada 2010 r. stanowi skargę kasacyjną od wyroku tut. Sądu z dnia 30 września 2010 r. Pomimo wskazania wadliwej daty wyroku, skarżący powołał wszak sygnaturę akt sprawy zawisłej przed tut. Sądem z jego skargi, a zakończonej wyrokiem z dnia 30 września 2010 r. Z urzędu Sądowi wiadomo, że nie toczyły się żadne inne sprawy zainicjowane przez skarżącego. Doręczając skarżącemu odpis powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem, Sąd w piśmie przewodnim z dnia 21 października 2010 r. zawarł obszerne pouczenie, w tym w pkt 1 pouczył skarżącego o prawie i terminie do złożenia skargi kasacyjnej, natomiast w pkt 2 pisma pouczył o wynikającym z art. 175 § 1 P.p.s.a. przymusie adwokacko-radcowskim w zakresie jej sporządzenia oraz o rygorze w razie niezachowania tego wymogu.
Skarżący, nie będąc adwokatem ani radcą prawnym, wniósł sporządzoną przez siebie skargę kasacyjną, zatem nie zastosował się do wymogu przymusu sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika. Nie wykazał przy tym, że należy do kręgu osób wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. W tych warunkach skargę kasacyjną wniesioną przez skarżącego należy uznać za niedopuszczalną.
Z przedstawionych wyżej względów, na podstawie art. 178 P.p.s.a. w związku z art. 175 § 1 P.p.s.a., postanowiono, jak w sentencji.