Ponadto zakres kontroli został przez ustawodawcę ograniczony treścią art. 52 § 1 P.p.s.a., który stanowi, że skargę można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia.
Z kolei, stosownie do art. 53 § 2 P.p.s.a. (w brzmieniu obowiązującym przed 1 czerwca 2017 r.), w przypadku, o którym mowa m.in. w art. 52 § 4 P.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. W uchwale z 2 kwietnia 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że przepis art. 53 § 2 P.p.s.a. znajduje zastosowanie do skarg wnoszonych do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (por. uchwała siedmiu sędziów NSA z 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07, dostępna na stronie internetowej - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W tym miejscu odnotowania wymaga, że wprawdzie przepisami art. 2 pkt 1 oraz art. 9 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935) z dniem 1 czerwca 2017 r. został zniesiony zawarty w wyżej przytoczonym przepisie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym obowiązek wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa, a przepis art. 52 § 4 P.p.s.a. został uchylony oraz zmieniony został termin określony w art. 53 § 2 P.p.s.a., jednakże na mocy art. 16 i art. 17 ust. 2 powołanej ustawy zmieniającej, zmiany te dotyczą wyłącznie aktów lub czynności organów administracji publicznej dokonanych po dniu wejścia w życie tej ustawy. W konsekwencji wystąpienie z wezwaniem w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym warunkuje, możliwość skutecznego zaskarżenia uchwały podjętej przed dniem 1 czerwca 2017 r. i warunek ten ma zastosowanie w niniejszej sprawie, w której przedmiotem skargi jest uchwała z dnia 28 maja 2015 r.
Strona skarżąca została wezwana do wykazania, że wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżoną uchwałą. Wezwanie w tym przedmiocie strona skarżąca odebrała w dniu 12 sierpnia 2020 r. Stąd, wyznaczony termin 7 dni do wykonania wezwania rozpoczął bieg w dniu 13 sierpnia 2020 r. i zakończył się w dniu 19 sierpnia 2020 r. (środa).
Strona skarżąca nie odpowiedziała na wezwanie. Należało przyjąć, że nie wykazała spełnienia warunku przedsądowego wezwania z art. 52 § 1 P.p.s.a. , co skutkowało stwierdzeniem niedopuszczalności skargi, na podstawie wskazanego wyżej art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a. skargę odrzucił i orzekł, jak w punkcie 1 sentencji.
Orzeczenie o zwrocie kosztów zawarte w punkcie 2 sentencji uzasadnia art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.