Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: odrzucić skargę
Skarżący P. P. w dniu 4 marca 2010 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej), wniósł skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] . nr [...] uchylającą decyzję Burmistrza Otmuchowa z dnia [...] , nr [...] i orzekającą o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego w [...] nr [...] , gmina Otmuchów.
W związku z powyższym na zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, z dnia 1 kwietnia 2010 r., skarżący został wezwany w dniu 6 kwietnia 2010 r., do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie jednego odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem oraz do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 (sto) złotych. Wezwania te zawierały pouczenie, iż brak odpowiedzi na nie w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania spowoduje odrzucenie skargi. Wezwania te zawarte w jednej przesyłce, zostały doręczone skarżącemu, jak wynika ze zwrotnego pocztowego potwierdzenia odbioru, w dniu 6 kwietnia 2010 r. do rąk dorosłego domownika - konkubiny skarżącego I.W.
Skarżący w zakreślonym tygodniowym terminie, nie uzupełnił braków formalnych skargi, ani nie uiścił wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza sprawdzanie wymagań formalnych skargi. Wymagania formalne skargi wskazane zostały w art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 zez m.), zwanej dalej P.p.s.a. Skarga powinna zawierać niezbędne elementy składowe pisma procesowego strony, w tym zgodnie z art. 47 § 1 P.p.s.a., należy do niej dołączyć odpisy i odpisy załączników dla doręczenia stronom.
Jeśli skarga nie spełnia tych wymogów, Sąd wzywa stronę do ich uzupełnienia, jako braków formalnych skargi, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Skarżący nie przesłał odpisu skargi dla doręczenia jej uczestniczce postępowania M. W. W związku z tym został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi w tym zakresie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia. Skarżący został wezwany do uzupełnienia tego braku w dniu 6 kwietnia 2010 r., doręczenie to było skuteczne na zasadzie art. 72 § 1 P.p.s.a. stanowiącego, że jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi.
W zakreślonym terminie skarżący nie przesłał odpisu skargi.
Stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., Sąd odrzuca skargę jeżeli nie uzupełniono jej braków formalnych w wyznaczonym terminie. Skoro skarżący nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braku formalnego skargi, stanowi to powód, o którym mowa w art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., do odrzucenia skargi.
Ponadto zgodnie z art. 230 P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, a do takich pism należy skarga, pobiera się wpis. Wpis stały w kwocie 100 zł, na podstawie art. 231 P.p.s.a., w związku z § 2 ust. 3 pkt 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), pobiera się w sprawach skarg na decyzje z zakresu ewidencji ludności i dowodów osobistych. Termin dla skarżącego do uiszczenia wpisu rozpoczął bieg w dniu 7 kwietnia 2010 r. i zakończył się w dniu 13 kwietnia 2010 r. Wpis ten stosownie do art. 220 § 1 P.p.s.a., skarżący obowiązany był uiścić w terminie 7 dni od doręczenia mu wezwania, to jest do dnia 13 kwietnia 2010 r. pod rygorem odrzucenia skargi na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a.
Skarżący, pomimo prawidłowego wezwania, skutecznego na zasadzie powołanego wyżej art. 72 § 1 P.p.s.a., nie uiścił wpisu, należało zatem przyjąć, iż w niniejszej sprawie zachodzi także przesłanka do odrzucenia skargi na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.