Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. J. na Przedsiębiorstwo Przemysłu Obuwniczego w S. w przedmiocie skargi na pracownika administracji postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 11 listopada 2005 r., wniesionym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, nazwanym: "pozew - skarga" H. J. zaskarżył działania pracownika Przedsiębiorstwa Przemysłu Obuwniczego w S. Zdaniem skarżącego, majster zatrudniony w w/w przedsiębiorstwie nieprawidłowo odnosi się do osadzonych w Zakładzie Karnym nr [...] w S., którzy zatrudnieni są w przywołanym wyżej przedsiębiorstwie. Do skargi H. J. załączył kopię "zażalenia" z dnia 14 listopada 2005 r., jakie skierował do Dyrektora Przedsiębiorstwa Przemysłu Obuwniczego w S.
Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -zwaną dalej ustawą, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
decyzje administracyjne;
1) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
2) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
3) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
5) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach.
W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej, w zakresie wyznaczonym enumeratywnie w art. 3 ustawy, a także inne kwestie rozpoznawane w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów ustawy, jak wymienione w art. 4 spory o właściwość lub kompetencję, a także przekazane z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanych przepisach.
Zasada ta znajduje zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. Skarżący nie wskazał bowiem decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organy administracji publicznej wydały lub dokonały, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. Wynikająca z pism z dniach 11 listopada 2005 r. i 14 listopada 2005 r. skarga na przełożonego, związana jest w swej istocie z warunkami wykonywania zatrudnienia przez osadzonego pozbawionego wolności, a kwestia ta nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego. Postępowanie w tych sprawach unormowane jest bowiem przez przepisy kodeksu karnego wykonawczego, a konkretnie przez przepisy oddziału 5 pn. "Zatrudnienie", zawarte w rozdziale X tego kodeksu, zatytułowanym: "Kara pozbawienia wolności" i nie mogą być przedmiotem rozstrzygnięcia sądu administracyjnego.
W świetle art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Skoro zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skargi wniesionej w niniejszej sprawie, skargę tę należało odrzucić jako niedopuszczalną na podstawie przywołanego wyżej art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.