Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 31 października 2018 r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na skutek skargi kasacyjnej wniesionej przez skarżącego postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
J. M., zwany dalej skarżącym, wniósł skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 31 października 2018 r., nr [...].
Wyrokiem z dnia 24 września 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu:
1) stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji w części, w jakiej utrzymuje w mocy punkt 8 decyzji Starosty Namysłowskiego z dnia 31 lipca 2018 r., nr [...],
2) stwierdził nieważność punktu 8 decyzji Starosty Namysłowskiego z dnia 31 lipca 2018 r., nr [...],
3) dalej idącą skargę oddalił,
4) zasądził od Wojewody Opolskiego na rzecz skarżącego J. M. kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Odpis ww. orzeczenia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony dorosłemu domownikowi skarżącego w dniu 22 października 2019 r. (por.: k- 154-155 i 164 akt sądowych).
Od wyroku z dnia 24 września 2019 r. skarżący pismem procesowym z dnia 16 listopada 2019 r., wywiódł skargę kasacyjną, którą osobiście podpisał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez skarżącego należało odrzucić.
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) - zwanej dalej: "p.p.s.a.", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej RP albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Przepisu § 1 nie stosuje się także wtedy, gdy stroną postępowania jest Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, a także wówczas, gdy czynności w postępowaniu za organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej lub Skarb Państwa podejmowane są przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej (art. 175 § 2a p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarga kasacyjna z 16 listopada 2019 r. została sporządzona i podpisana osobiście przez skarżącego. Z akt sprawy nie wynika, aby był on adwokatem, radcą prawnym lub innym uprawnionym podmiotem, o którym mowa w art. 175 p.p.s.a. W tym stanie rzeczy wniesiona skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, a zastosowanie znajdzie przepis art. 178 p.p.s.a., w myśl którego w takim wypadku wojewódzki sąd administracyjny odrzuca skargę kasacyjną na posiedzeniu niejawnym.
Podkreślenia wymaga, że wniesienie skargi kasacyjnej sporządzonej osobiście przez skarżącego wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, który zarejestrowany został pod sygn. akt II SPP 102/19, nie ma wpływu na ocenę dopuszczalności tej skargi. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ugruntowany jest bowiem pogląd, zgodnie z którym sporządzenie skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony jest brakiem nieusuwalnym, skutkującym odrzuceniem skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej na podstawie art. 178 w związku z art. 175 § 1, § 2 i § 3 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA: z dnia 22 stycznia 2019 r., sygn. akt I OZ 1209/18; z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt I OZ 1029/19; obydwa orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, na stronie internetowej: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Tym samym, skarga taka podlega odrzuceniu bez wzywania do usunięcia braków, a odrzucenie skargi w opisanych okolicznościach sprawy, nie nosi znamion przedwczesności. Jednocześnie, co istotne, odrzucenie skargi kasacyjnej wniesionej przez stronę osobiście nie może być oceniane jako zamykające drogę do kwestionowania wyroku Sądu I instancji. W świetle bowiem art. 177 § 3 p.p.s.a., w przypadku ustanowienia w ramach prawa pomocy pełnomocnika z urzędu po wydaniu orzeczenia, na wniosek złożony przez stronę, której doręcza się odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu, albo przez stronę, która zgłosiła wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia - termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu, jednak nie wcześniej niż od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z przywołanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że odrzucenie skargi kasacyjnej sporządzonej przez podmiot nieuprawniony przed rozpoznaniem wniosku o przyznanie prawa pomocy, nie wpływa na ograniczenie prawa strony do zaskarżenia wyroku wydanego w sprawie. Warto jednocześnie odnotować, że doręczając korespondencję sądową zawierającą odpis zapadłego w niniejszej sprawie wyroku, pouczono skarżącego o trybie wniesienia skargi kasacyjnej i o obowiązku sporządzenia jej przez profesjonalnego pełnomocnika. Pouczono także o treści zacytowanego wyżej przepisu art. 177 § 3 p.p.s.a.
W tym stanie sprawy, skargę kasacyjną sporządzoną przez J. M. należało odrzucić, stosownie do art. 178 p.p.s.a.
Uwzględniając powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu orzekł, jak w sentencji.