Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. W. i W. W. na decyzję Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie klasyfikacji gruntów postanawia: odrzucić skargę.
W. W. i J. W., reprezentowani przez pełnomocnika - radcę prawnego W. N., złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...] nr [...], dotyczącą gleboznawczej klasyfikacji gruntów w odniesieniu do działki A ark. m . [...], położonej w obrębie miasta [...]. Wnieśli o uznanie zaskarżonej decyzji za nieważną z uwagi na wydanie jej z rażącym naruszeniem prawa ( art. 156 § 1 pkt 2 k. p. a. ). W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, iż W. W. oraz J. W. są spadkobiercami M. W., i tym samym współwłaścicielami gospodarstwa rolnego położonego na terenie wsi [...] i [...] w gminie [...], w skład którego wchodzi m.in. działka gruntowa nr A o pow. 0,1592 ha, pozostająca od 1945 r. w użytkowaniu rolniczym. W lutym 2004 r. skarżący otrzymali decyzję w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego, w której - po raz pierwszy - oprócz podatku od budynku ujęto pozycję "grunty pozostałe". Z wyjaśnień organu skarżący dowiedzieli się, że nastąpiła zmiana klasyfikacji gruntów i przedmiotową działkę nr A, użytkowaną rolniczo, zaliczono do gruntów zurbanizowanych niezabudowanych. O powyższej zmianie strony nie zostały powiadomione, zatem decyzja wydana w tej mierze rażąco narusza prawo.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że w wyniku przeprowadzonej w 1978 r. kontroli terenowej miasta [...], nastąpiła zmiana klasyfikacji gruntów, obejmująca m.in. działkę nr A, ark . m. [...]. Dotychczasowy teren oznaczony jako "rolny zabudowany i grunty rolne" został sklasyfikowany jako teren zabudowany - B i teren niezabudowany Bp, o ogólnej powierzchni 0,1592 ha. W dniu 21 listopada 1978 r. Zastępca Naczelnika Miasta i Gminy [...] wydał decyzję nr [...] w sprawie zatwierdzenia klasyfikacji uzupełniającej gruntów miasta. Od tej decyzji nie wniesiono odwołania, jak i też nie złożono wcześniej zastrzeżeń w okresie wyłożenia wyników kontroli klasyfikacji gruntów. Decyzja z dnia 21 listopada 1978 r. została ogłoszona poprzez wywieszenie w lokalu Urzędu Miasta i Gminy [...], zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami. Następnie, w dniu [...] Zastępca Naczelnika Miasta i Gminy [...] podjął decyzję o numerze [...] w sprawie wyłączenia z gleboznawczej klasyfikacji gruntów terenów zainwestowanych oraz położonych na terenie dużego zainwestowania, stanowiących tereny miasta [...]. Ponadto, w 1998 r., dokonano nowego pomiaru geodezyjnego na działce nr A, i ówczesny jej właściciel - M. W. potwierdził fakt dokonanych korekt powierzchni własnoręcznym podpisem.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu Starosta [...] dodatkowo wyjaśnił, iż od decyzji stanowiącej przedmiot skargi ( z dnia [...] ) nie złożono odwołania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skargę należało odrzucić.
Dopuszczalność drogi postępowania przed sądem administracyjnym jest obwarowana szeregiem ograniczeń, do których należy zaliczyć m.in. wyczerpanie - przed wniesieniem skargi do sądu - środków zaskarżenia, jakie służą w postępowaniu przed organem wykonującym administrację publiczną. Ta przesłanka dopuszczalności skargi wynika wyraźnie z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z póź.zm.), zwanej dalej p. s. a., według którego skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu administracyjnym, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyliczenie środków prawnych, które kryją się pod pojęciem "środków zaskarżenia" zawiera art. 52 § 2 p. s. a. i należą do nich zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Niespełnienie opisanej powyżej przesłanki powoduje niedopuszczalność skargi, a w konsekwencji konieczność jej odrzucenia ( art. 58 § 1 pkt 6 p. s. a. ).