Sprawa ze skargi T. R. na Urząd Miejski w N. w przedmiocie odszkodowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński (sprawozdawca) Protokolant: - po rozpoznaniu w dniu 27 września 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na Urząd Miejski w N. w przedmiocie odszkodowania postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

W dniu 30 sierpnia 2004 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynęło pismo T. R. zatytułowane: "pozew o odszkodowanie". W piśmie tym skarżący wnosi o zasądzenie od Urzędu Miejskiego w N. odszkodowania za poniesione szkody fizyczne spowodowane barierami architektonicznymi budynku Urzędu Miejskiego, uniemożliwiającymi swobodne przemieszczanie się osób z dysfunkcją narządu ruchu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

skargę należało odrzucić.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270) - zwaną dalej ustawą, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach.

W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej, w zakresie wyznaczonym enumeratywnie w art. 3 ustawy, a także inne kwestie rozpoznawane w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów ustawy, jak wymienione w art. 4 spory o właściwość lub kompetencję, a także przekazane z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanych przepisach.

Zasada ta znajduje zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. Skarżący nie wskazał bowiem decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organy administracji publicznej wydały lub dokonały, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. Przedstawiony spór ma charakter cywilnoprawny, albowiem dotyczy roszczeń względem właściciela budynku z tytułu doznanych szkód, spowodowanych barierami architektonicznymi. Sprawa z zakresu prawa cywilnego jest natomiast sprawą normowaną przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego (art. 1 kpc). Zgodnie zaś z art. 2 kpc, do rozpoznawania spraw cywilnych powołane są sądy powszechne, o ile sprawy te nie należą do właściwości sądów szczególnych, oraz Sąd Najwyższy.

Skoro Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skargi wniesionej w niniejszej sprawie, skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną, co orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1