Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska (sprawozdawca) Protokolant: - Po rozpoznaniu w dniu 11 października 2004 r. na posiedzeniu niejawnym przy udziale --- sprawy ze skargi T. R. na postępowanie Urzędu Miejskiego w N. w przedmiocie odszkodowania postanawia: o d r z u c i ć s k a r g ę
Skarżący T. R. wniósł w dniu 26 sierpnia 2004r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo zatytułowane "pozew", w którym zarzucił w Urzędowi Miejskiemu w N. nieprawidłowości w nadzorze nad funkcjonowaniem Ośrodka Pomocy Społecznej w N. domagając się jednocześnie zasądzenia na jego rzecz kwoty 250.000 euro tytułem odszkodowania za szkody psychiczne poniesione w związku z działaniami jednostki organizacyjnej Urząd Miejski w N. i osobiście wiceburmistrza Gminy [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga winna ulec odrzuceniu.
Z przepisu art. 1 par. 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153 poz. 1269)r. oraz art. 3 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270) wynika konieczność zbadania dopuszczalności skargi w świetle przepisów obowiązujących w dacie jej wniesienia, czyli pod kątem przepisów powołanych ustaw.
Zgodnie powołanym przepisem art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - sądy administracyjne sprawują kontrolę nad działalnością administracji publicznej, kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa,
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków , inne niż określone w pkt 5 , podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego.
Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach (art. 16 ust.2 powołanej ustawy).
Oznacza to, że Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cyt. przepisie. W szczególności nie jest on władny do rozpoznawania skarg w potocznym znaczeniu tego słowa na sposób funkcjonowania organów administracji publicznej. Skargi te rozpoznawane są na podstawie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego i w stosunku do nich przepisy ustawy z dnia 25 lipca 2002r Prawo o ustroju Sądów administracyjnych i ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi nie mają zastosowania (zob. np. wyrok NSA z dn. 1 grudnia 1998 r., nr III SA 1636/97 - zb. orzeczeń LEX nr 37138).
Zasada ta znajduje zastosowanie także w rozpoznawanej sprawie. Skarżący w istocie wyraził dezaprobatę dla sposobu działania właściwych służb Gminy [...] i Ośrodka Pomocy Społecznej w N., ale nie wskazał decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organ ten wydał, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. Niezależnie do zastrzeżeń dotyczących działania administracji publicznej skarżący wyraźnie zawarł w swoim piśmie z 27 sierpnia 2004r. nazwanym "pozew" żądanie zapłaty odszkodowania w określonej kwocie, co oznacza, iż pismo to należało uznać za zmierzające do wszczęcia sprawy cywilnej w rozumieniu art. 1 kodeksu postępowania cywilnego - normującego postępowanie sądowe przed sądami powszechnymi z zakresu prawa cywilnego, a taki charakter ma sprawa, której przedmiotem jest żądanie zapłaty określonej sumy pieniężnej.
Skoro zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skargi wniesionej w niniejszej sprawie, skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną, co orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.