Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 18 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Leśnicy z dnia 13 stycznia 2006 r., nr XXXVIII/218/06, w przedmiocie szczegółowych zasad utrzymania czystości porządku na terenie gminy postanawia: umorzyć postępowanie.
Przedmiotem skargi z dnia 21 kwietnia 2006 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Wojewodę Opolskiego jest uchwała Rady Miejskiej w Leśnicy z dnia 13 stycznia 2006 r., nr XXXVIII/218/06, w przedmiocie szczegółowych zasad utrzymania czystości porządku na terenie gminy. Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały powodu podjęcia jej z istotnym naruszeniem prawa, uchwała ta bowiem nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 4 ustawy z dnia z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku gminach (Dz. U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008), zgodnie z którym regulamin powinien zawierać postanowienia dotyczące maksymalnego poziomu odpadów komunalnych ulegających biodegradacji dopuszczonych do składowania na składowiskach odpadów. Norma prawna wyrażona w art. 4 ust. 2 jest norma prawną o charakterze ius cogens (bezwzględnie obowiązująca), stąd też niespełnienie, którejkolwiek z przesłanek w niej zawartych skutkuje bezwzględną nieważnością uchwały. W związku z tym organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności regulaminu, ponadto o wskazał na szereg innych postanowień uchwały naruszających prawo.
W piśmie z dnia 23 maja 2006 r., stanowiącym odpowiedź na skargę, Rada Miejska w Leśnicy podniosła, iż zgadzając się z zarzutami zawartymi w skardze wnosi o umorzenie postępowania, ponieważ w związku z podjęciem w dniu 22 maja 2006 r., uchwały nr XLI/240/06 zmieniającej zaskarżoną uchwałę, postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
Wojewoda Opolski ustosunkowując się do odpowiedzi na skargę, pismem z dnia 8 czerwca 2006 r. cofnął skargę na zaskarżoną uchwałę.
W związku z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał w dniu 3 lipca 2006 r. Gminę Leśnica do złożenia oświadczenia, czy zaskarżona uchwała wywołała skutki prawne, a nadto czy uchwała ją zmieniająca została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego, a także do nadesłania odpowiedzi na skargę podpisanej przez uprawniony organ. Pismem z dnia 6 lipca 2006 r. Burmistrz Leśnicy oświadczył, że zaskarżona uchwała nie wywołała żadnych skutków prawnych, a zmieniająca ją uchwała nr XLI/240/2006 z dnia 22 maja 2006 r., opublikowana została w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 22 czerwca 2006 r. Nr 42, poz. 1345.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie podlega umorzeniu.
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą, skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, który jednakże uznaje cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Z kolei na zasadzie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy skuteczne cofnięcie skargi powoduje umorzenie postępowania. Czynność procesowa skarżącego w świetle materiału sprawy, zdaniem Sądu, nie budzi wątpliwości, jest zatem skuteczna.
Cofnięcie skargi nie zmierza do obejścia prawa, a ponadto - z uwagi na fakt, iż na podstawie zaskarżonej uchwały nie wydano żadnych aktów prawnych, nie spowoduje to utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, cofnięcie skargi należało uznać za skuteczne.
Należy zauważyć także, że uchwała będąca przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego została wyeliminowana z obrotu prawnego, gdyż na sesji w dniu 22 maja 2006 r. Rada Miejska w Leśnicy, korzystając z uprawnienia zawartego w art. 54 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podjęła uchwałę Nr XLI/218/06 uchylającą zaskarżoną uchwałę, czym w całości uwzględniono skargę oraz żądania skarżącego. Treść powołanego wyżej przepisu, stanowi samoistną podstawę prawną do dokonania autokontroli przez organ, którego działanie zaskarżono. W tej sytuacji brak jest przedmiotu zaskarżenia, a postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe. Wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej uchwały, stanowi także przesłankę umorzenia postępowania, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec, jak w sentencji.