Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Zawadzkiem w przedmiocie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Teresa Cisyk Protokolant : St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 25 marca 2013 r., Nr XXX/346/13 w przedmiocie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi postanawia 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić skarżącej Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w [...] kwotę 300 (trzysta) złotych, tytułem uiszczonego wpisu.

Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem skargi sądowoadministracyjnej wniesionej przez Spółdzielnię Mieszkaniową "A" w [...] jest uchwała Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 25 marca 2013 r., nr XXX/346/13 w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi. Podstawę prawną wydanej decyzji stanowiły przepisy art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.- zwanej dalej u.s.g.) oraz art. 6r ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (w brzemieniu wprowadzonym w Dz.U. z 2012 r., poz. 391 ze zm., obecnie tj. 2013 poz. 1399 ze zm. - zwanej dalej ustawą).

Sądowi z urzędu wiadome jest, iż opisana na wstępie uchwała Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 25 marca 2013 r., nr XXX/346/13 była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu. Z akt sprawy o sygn. akt II SA/Op 576/13, ujawnionych przez WSA w Opolu w trybie art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) wynika bowiem, że postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Op 576/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę Spółdzielni Mieszkaniowej "A" w [...] wywiedzioną na ww. uchwałę. Podstawą odrzucenia skargi było uchybienie przez stronę skarżącą terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd podał, że przed wniesieniem skargi do sądu, Spółdzielnia Mieszkaniowa "A" wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa pismem, które wpłynęło do organu 12 września 2013 r. Organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, gdyż za odpowiedź taką, w ocenie Sądu, nie można uznać pisma Przewodniczącego Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 7 listopada 2013 r., informującego o późniejszym rozpatrzeniu przez Radę Miejską wezwania. Zatem, skoro wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało skierowane przez skarżącą do Rady Miejskiej w Zawadzkiem w dniu 12 września 2013 r. to skarga złożona dnia 6 grudnia 2013 r. została wniesiona z uchybieniem sześćdziesięciodniowego terminu do jej wniesienia. Wobec czego Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. skargę odrzucił. Przedmiotowe postanowienie WSA w Opolu uprawomocniło się w dniu 29 marca 2014 r.

W następstwie powyższego postanowienia, pismem z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu do organu 11 marca 2014 r. - data prezenty umieszczona na wezwaniu - K. nr 5 akt sądowych) o tożsamej treści, co wezwanie z dnia 12 września 2013 r., Spółdzielnia Mieszkaniowa "A" w [...], ponownie wezwała Radę Miejska w Zawadzkiem do usunięcia naruszenia prawa wywołanego opisaną na wstępie uchwałą Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 25 marca 2013 r., nr XXX/346/13.

Następnie, wobec nieudzielania przez organ odpowiedzi na powyższe wezwanie, pismem z dnia 7 maja 2014 r. Spółdzielnia "A" wniosła do WSA w Opolu skargę na ww. uchwałę Rady Miejskiej w Zawadzkiem z dnia 25 marca 2013 r., nr XXX/346/13. Skarżonej uchwale zarzuciła naruszenie art. 4 ust. 2, art. 6r ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, art. 40 u.s.g. oraz art. 7 i art. 94 Konstytucji RP. W oparciu o powyższe zarzuty domagała się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W rozwinięciu podnoszonych zarzutów wskazała, że zaskarżona uchwała w sposób istotny narusza prawo, bowiem skarżąca jest zmuszona do korzystania z wyspecyfikowanych w niej usług, które stanowią taryfę karną za przekroczenie minimalnej ilości pojemnika, ustalonej dla potrzeb art. 4 ust. 2 ustawy. Zdaniem skarżącej, uchwała, mimo jej podjęcia w oparciu o art. 6r ust. 4 ustawy w rzeczywistości dotyczy odbioru odpadów (w ilości przekraczającej minimalną pojemności pojemnika), nie odnosi się natomiast do dodatkowej usługi w rozumieniu tego przepisu. W odpowiedzi na skargę, Rada Miejska w Zawadzkiem wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie i zwrot kosztów postępowania według norm przepisanych. Uzasadniając odrzucenie skargi podniosła, że skargę poprzedzono wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa datowanym na 10 marca 2014 r., które nie zostało złożone do Rady Miejskiej w Zawadzkiem, lecz zostało złożone do Przewodniczącego Rady, co uzasadnia twierdzenie, że nie została spełniona przesłanka z art. 101 u.s.g. W dalszej kolejności organ odniósł się do merytorycznych zarzutów skargi. W szczególności wskazał na regulację art. 6r ust. 3 i ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach i wyrok WSA w Opolu, jaki zapadł w sprawie o sygn. akt II SA/Op 202/13. Akcentował również, że skoro z treści art. 6r ust. 3 ustawy wynika, że określa się ilości odpadów odbieranych przez gminę, to zgodnie z literalnie sformułowaną wolę ustawodawcy należało określić te ilości odpadów w tym również limity. Organ podkreślił nadto, iż celem i założeniem ustawodawcy było minimalizowanie negatywnych skutków powstałych odpadów, w tym minimalizowanie ilości ich powstawania, czemu będzie służyć minimalizowanie ilości odbieranych odpadów w zamian za opłatę. W konsekwencji, organ uznał, że limitowanie ilości odpadów jest rozwiązaniem sprawiedliwym i praktycznym. Wytworzenia bowiem większej ilość odpadów powoduje wyższe koszty ich gospodarowania. Gmina zobowiązana będzie do odebrania odpadów komunalnych wytworzonych ponad limit, jednakże za dodatkową cenę.

Strona 1/3