Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 18 października 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę.
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w O. zaskarżył do Sądu decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. uchylającą decyzję wydaną w I instancji przez tegoż Kierownika i umarzającą postępowanie pierwszej instancji w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego S. O.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skargę należało odrzucić.
Wedle art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej wydając decyzję w pierwszej instancji nie działa jako podmiot, którego własnego interesu prawnego lub obowiązku prawnego dotyczy sprawa, lecz występuje w stosunkach publiczno-prawnych jako organ administracji publicznej na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji. W świetle przepisu art. 50 § 1 przywołanej ustawy, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej nie jest uprawniony do wniesienia skargi, a zatem nie może być stroną przed sądem administracyjnym.
Skoro organ pierwszej instancji nie mieści się w kręgu podmiotów wymienionych w art. 50 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to skargę należało odrzucić w trybie art. 58 § 1 pkt 5 i § 3 cytowanej ustawy.
Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie nie zachodzi również sytuacja, w której skarżący występowałby jako organ reprezentujący gminę, powołującą się na interes prawny, uprawniający gminę do wniesienia skargi na decyzję wydaną w przedmiocie przyznania wnioskodawczyni dodatku mieszkaniowego. Podzielić należy pogląd, według którego gmina nie traci statusu strony z tego powodu, że organ gminy orzekał w sprawie w charakterze organu I instancji (por. m.in. Wojciech Chróścielewski "Jednostka samorządu terytorialnego jako strona postępowania administracyjnego prowadzonego przez jej organ", Państwo i Prawo 2003 / 4 / 32 - 44). Jednak rozpatrywanej skargi nie złożyła Gmina [...]. W skardze skarżący został określony jako Ośrodek Pomocy Społecznej w O. W uzasadnieniu skargi nie wskazano interesu prawnego Gminy, który stanowiłby podstawę zainicjowania postępowania sądowego przez Gminę. Ponadto, kierownik ośrodka pomocy społecznej nie jest, w myśl art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591 ze zm.), organem reprezentującym gminę na zewnątrz. Organem takim jest wójt (w omawianym przypadku Burmistrz [...]). Co prawda Kierownik podpisując skargę powołał się na upoważnienie Burmistrza, ale nie oznacza to, iż działa jako pełnomocnik Burmistrza składającego skargę Gminy [...]. Po pierwsze bowiem, jak już wyżej zasygnalizowano, nie oznaczono Gminy jako skarżącego i nie powołano się na interes prawny Gminy stanowiący podstawę zaskarżenia rozstrzygnięcia organu odwoławczego. Po drugie, podpisując decyzję wydaną przez siebie jako organ I instancji, Kierownik powołał się na identycznie brzmiące określenie: "z upoważnienia Burmistrza". W skardze Kierownik, będący, co wydaje się nie bez znaczenia, tą samą osobą która wydała decyzję I instancji, nie nawiązał w ogóle do kwestii ewentualnego rozszerzenia zakresu upoważnienia posiadanego w chwili wydania decyzji I instancji. Zauważyć przy tym warto, iż kwestia prawidłowości upoważnienia Kierownika do podjęcia rozstrzygnięcia była, w weryfikowanym postępowaniu, przedmiotem sporu organów administracyjnych.
Powtórzyć zatem przyjdzie, że skarga została wniesiona nie przez Gminę [...], ale przez organ który wydał decyzję I instancji, w postępowaniu administracyjnym weryfikowanym niniejszym postępowaniem sądowym. Poza zakresem rozważań Sądu pozostało zatem zagadnienie istnienia interesu prawnego Gminy [...] w zaskarżeniu decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., w przedmiocie dodatku mieszkaniowego, w której to sprawie Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w O. wydal decyzję jako organ I instancji.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.